در سبد دارایی خود چند سهام داشته باشیم؟
تعداد سهام در سبد سهام از آن دست مسائلی است که شاید هیچگاه نتوان در مورد آن به یک نتیجهی واحد دست پیدا کرد. منابع مختلف هر یک نظر متفاوتی در این خصوص دارند. بهترین تعداد سهام در پرتفوی در گروی چند عامل مختلف است. به همین دلیل است که نمیتوان با قاطعیت از آن سخن گفت. کشوری که در آن ساکن هستید و سرمایهگذاری کردهاید، افق زمانی سرمایهگذاریتان، شرایط بازار و میزان میل و رغبت شما برای دنبال کردن اخبار بازار و به روز کردن اطلاعات در مورد داراییهایتان از جملهی این عوامل به شمار میروند. درست است که پاسخ جامعی در این خصوص وجود ندارد اما به هر طریق میتوان یک بازه مطلوب را برای بهترین ترکیب سبد سهام معرفی کرد. به عنوان مثال این محدوده در ایالات متحدهی آمریکا میتواند بین ۲۰ تا ۳۰ سهم باشد. در این مقاله از اخبار بورس، به بررسی تعداد مناسب سهام در سبد دارایی پرداختهایم و عوامل تاثیرگذار در تصمیمگیری برای تنوع سهام را بررسی کردهایم.
درک تعداد سهام مطلوب در سبد سهام
سرمایهگذاران از طریق سرمایهگذاری در ابزارهای مالی مختلف اقدام به متنوعسازی پرتفوی خود میکنند. دلیل اصلی آنها برای این کار به حداقل رساندن ریسک است. به ویژه آن که این متنوعسازی به سرمایهگذاران اجازه میدهد تا کمتر در معرض ریسکهای غیرسیستماتیک قرار گیرند. این دسته از ریسکها مخاطراتی هستند که به یک شرکت یا صنعت خاص مربوط میشوند.
بیشتر بخوانید
سرمایهگذاران نمیتوانند از طریق متنوعسازی ریسک سیستماتیک را کاهش دهند. مثلا ریسک ناشی از رکود اقتصادی که تمام بازار سهام را تحت تاثیر قرار میدهد یکی از انواع ریسک سیستماتیک است که از آن گریزی نیست. اما تحقیقات آکادمیک در رابطه با نظریهی پرتفوی مدرن نشان داده است که پرتفویی که به شکل مطلوبی متنوعسازی شده است میتواند به نحو موثری از ریسکهای غیرسیستماتیک جلوگیری کند. این تاثیر به اندازهای است که گاه سطح ریسک به نزدیک صفر نیز میرسد. این اتفاق در حالی رخ میدهد که بازده مورد انتظار از این پرتفوی کمریسک، به اندازهی سبدی است که به همان میزان در معرض ریسک است.
به بیان دیگر سرمایهگذاران برای دریافت بازده بالاتر، ریسک سیستماتیک بیشتری را متقبل میشوند. از این مسئله به عنوان تعادل ریسک و بازده یاد میشود. اما به طور کلی نمیتوان با پذیرش ریسک غیرسیستماتیک از بازده افزایشی بالقوه بهرهمند شد.
بیشتر بخوانید
البته هر چه تعداد سهام در سبد سهام بیشتر شود، هزینههای معاملاتی نیز به همان میزان افزایش پیدا میکند. پس بهتر است به طور کلی حداقل تعداد سهام لازم را به منظور کاهش ریسک غیرسیستماتیک در پرتفوی نگهداری کرد. این عدد با توجه به عواملی که در ابتدا به آنها اشاره شد، متفاوت است. در ایالات متحده که سهام حرکتی منفرد دارند و چندان به حرکت بازار کلی مرتبط نیستند، تعداد سهام میتواند بیشتر از نقاط دیگر باشد. یعنی چیزی حدود ۲۰ تا ۳۰ سهم.
تحقیقات عمدهای که در ایالات متحده انجام شده است مربوط به دوران قبل از انقلاب سرمایهگذاری آنلاین است؛ یعنی زمانی که هزینههای کمیسیون و کارمزدها بیشتر از الان بود. تحقیقات اخیر نشان میدهد که سرمایهگذاران با بهرهمندی از هزینههای پایین تراکنشها که از جانب کارگزاران آنلاین ارائه میشود، میتوانند پرتفوی خود را با نگهداری حدود ۵۰ سهم بهینه کنند. هرچند باز هم نمیتوان به یک جمعبندی کلی در این خصوص دست یافت. فراموش نکنید که این موارد همگی از دادههای گذشته و کلی بازار سهام ناشی میشوند. پس هیچ تضمینی وجود ندارد که بازار ۲۰ سال آینده ویژگیهایی مشابه بازار ۲۰ سال گذشته داشته باشد.
استفاده از صندوقهای سرمایهگذاری
اما یک قاعدهی کلی در خصوص تعداد سهام در سبد سهام وجود دارد. بیشتر سرمایهگذاران اعم از خردهفروشان و سرمایهگذاران حرفهای حداقل تعداد ۱۵ تا ۲۰ سهم را در پرتفوی خود نگه میدارند.
در صندوقهای ETF سهام مختلف از بخشهای متفاوت و با سرمایههای بازار متفاوت نگهداری میشوند. این ابزارهای سرمایهگذاری یک مزیت بسیار کارآمد دارند. به کمک این ابزار میتوانید سبدی از سهام را تنها با انجام یک تراکنش خریداری کنید.
نظر راسل وین دربارهی بهترین تعداد سهام
در این باره میتوان نظرات افراد مختلف را جویا شد. یکی از مدیران سرمایهگذاری به نام راسل وین (Russell Wayne) در خصوص بهترین ترکیب سبد سهام نظرات جالبی دارد. او میگوید:
تعداد سهام در سبد سهام امر مهمی نیست. چرا که تمرکز یک پرتفوی میتواند روی تعداد اندکی از صنایع باشد. در حالی که پرتفوی دیگری میتواند صنایع بیشتری را در بر گیرد. اگر تعداد صنایع موردنظرتان محدود است، شما میتوانید تعداد زیادی سهام را خریداری کنید و همچنان پرتفوی کمتنوعی داشته باشید.
در سمت دیگر ممکن است در یک سبد سهام طیف وسیعی از صنایع مختلف پوشش داده شده باشند. در این حالت بهترین تعداد سهام میتواند حدود ۲۰ الی ۳۰ سهم باشد. آنچه میتواند تفاوت عمدهای را رقم بزند، انتخاب سهام مناسب است. این مسئله میتواند به تمرکز بر بازیگران قویتر در هر صنعت بینجامد. به این ترتیب میتوان منافع بالقوهای را از هر یک از این صنایع به دست آورد.
بیشتر بخوانید
سوالات متداول با پاسخهای کوتاه
برای این سوال پاسخ مشخصی وجود ندارد. زیرا این مسئله به عوامل مختلفی نظیر شرایط بازار، افق زمانی سرمایهگذار، میزان ریسکپذیری و … مربوط است.
نمیتوان عدد مشخصی را بیان کرد. ممکن است یک سبد سهام با ۵۰ سهم تنها چهار صنعت را پوشش دهد. حال آن که سبدی دیگر با تعداد کمتر، طیف وسیعتری از صنایع را در بر بگیرد. در ایالات متحدهی آمریکا معمولا این تعداد بین ۲۰ تا ۳۰ سهم است.
برخی از بزرگان بازار سرمایه معتقدند آنچه مهم است، انتخاب سهام مناسب است؛ نه تعداد آن.
این افراد میتوانند از صندوقهای شاخصی یا ETF استفاده کنند. این صندوقها خود از سهام متنوعی تشکیل شدهاند که مدیریت آن بر عهدهی مدیران صندوق است.
خیر. چرا که ریسکهای سیستماتیک کلی هستند و تمام بازار را در بر میگیرند.