بدترین پیش بینی های بازار سهام در طول تاریخ؛ حتی وارن بافت هم اشتباه می‌کند

وارن بافت یکی از ثروت‌مندترین سرمایه گذاران دنیا است. او در یک مقطع زمانی چندین سرمایه گذاری موفق و چند سرمایه گذاری نادرست و اشتباه در قرن گذشته انجام داد. او در سال ۱۹۶۲ در برکشایر هاتوی (Berkshire Hathaway) سرمایه گذاری کرد؛ یک شرکت نساجی در صنعتی که داشت رو به افول می‌رفت. مطابق برآوردها این اشتباه برای او ۲۰۰ میلیارد دلار آب خورد. اشتباه دیگر او هم این بود که آمازون را نخرید. چرا که فکرش را نمی‌کرد بزوس (Bezos) بتواند در توسعه‌ی شرکت موفق عمل کند.

این‌طور تصور کنید که پیش‌بینی کرده‌اید که در سال ۱۹۲۹ بازارها صعودی خواهند بود و سقف‌های جدیدی را ثبت خواهند کرد. این همان کاری بود که ایروینگ فیشر کرد. او نظریه سرمایه، سرمایه گذاری و نرخ‌های بهره را در سال ۱۹۰۶ منتشر کرد. نظریه نرخ بهره فیشر هنوز هم در کلاس‌های اقتصاد و امور مالی در مقطع کارشناسی ارشد تدریس می‌شود. فیشر هرچقدر باهوش بود ولی درست قبل از رکود بزرگ پیش‌بینی کرد بازار در هفته‌های آینده روندی صعودی خواهد داشت. با سقوط داوجونز فیشر از پیش‌بینی‌اش فاصله گرفت و این شاخص تا سال ۱۹۵۱ نتوانست به همان سطح برسد.

جیم کریمر آن‌قدر پیش‌بینی‌های بدی انجام داده است که حتی مستحق آن است که فهرستی جداگانه برای خودش داشته باشد! کریمر به سرمایه گذاران توصیه کرد که سهام شرکت Bear Sterns را نگه دارند و نفروشند؛ حتی با وجود اینکه شرکت در سال ۲۰۰۸ و در جریان بحران مالی، با مشکلات نقدینگی مواجه شده بود. اما سهام این شرکت بیشتر از ۹۲٪ سقوط کرد. کریمر هم‌چنین در برنامه‌ی Mad Money به بینندگان توصیه کرد که سهام شرکت HP را بفروشند. اما ارزش سهام این شرکت در شش ماه بعد از آن دوبرابر شد. نتیجه‌گیری اخلاقی: هرچه کریمر به شما گفت، برعکسش را انجام بدهید!

در برهه‌ای از زمان که پرده از رسوایی شرکت انرون برداشته شد، ۱۶ تحلیل‌گر وال استریت، رای به خرید سهام این شرکت دادند و هیچ‌کسی به دیگری توصیه نمی‌کرد که سهامش را بفروشد. در طول یک سال و نیم بعد از این ماجرا، سهام این شرکت از ۹۰ دلار به کمتر از ۷ سنت در هر سهم رسید. رسوایی انرون مربوط به حسابداری بود که شرکت Arthur Andersen در این قضیه درگیر بود. آرتور اندرسن همان شرکتی است که حالا با نام اکسنچر (Accenture) می‌شناسیمش.

پل کروگمن برنده‌ی جایزه نوبل پیش‌بینی کرد که اینترنت از قانون متکالف (Metcalfe’s law) پیروی خواهد کرد و اثری بیشتر از اثر دستگاه دورنگار نخواهد داشت. از آن‌جا که افراد زیادی می‌توانند با هم مکالمه و صحبت کنند، پس با گذشت زمان چیزی برای گفتن نخواهند داشت. او پیش‌بینی کرد که اینترنت تا سال ۲۰۰۵ به پایان خودش می‌رسد. در همان دوره بود که شرکت آمازون بیشتر از ۹۰۰٪ بازدهی داشت. شرکت اپل بازدهی بیشتر از ۱۷۰۰٪ داشت و سهام سایر شرکت‌های اینترنتی هم بازدهی سه‌رقمی داشتند.