صورت جریان وجوه نقد چیست؟ افشای جریان ورود و خروج نقدینگی
اطلاع از عملکرد و کسبوکار یک سازمان کار آسانی نیست. اما صورتهای مالی به کمک اطلاعاتی که در دل خود دارند این کار را برای سرمایهگذاران، تامینکنندگان و سهامداران آسان میکنند. افرادی که به صورت حرفهای در بازار بورس سرمایهگذاری میکنند همیشه پیش از هرگونه تصمیمی به سراغ این اطلاعات و گزارشها میروند. چرا که میتوانند از این طریق در مورد آیندهی سرمایهگذاری خود نگرشی جامع کسب کنند. یکی از مهمترین انواع صورت مالی، صورت جریان وجوه نقد است که شرکتها موظفاند تا هر سه ماه یکبار آن را منتشر کنند. در این گزارش میتوان خلاصهای از میزان پول نقد و همچنین ورود و خروج آن را مطالعه کرد. این صورت مالی در کنار صورت سود و زیان، صورت درآمد خالص و ترازنامه از جمله اساسیترین اطلاعات مالی یک شرکت به شمار میروند. در این آموزش از توان تحلیل، ضمن پاسخ به این سوال که اهمیت صورت جریان وجوه نقد در تحلیل سهام چیست، ساختار آن را با مثال بررسی خواهیم کرد.
فهرست مطالب این آموزش با دسترسی سریع
- صورت جریان وجوه نقد چیست؟
- ساختار صورت جریان وجوه نقد
- روش تهیه و محاسبهی صورت جریان وجوه نقد
- ارتباط میان حسابهای دریافتنی و جریان وجوه نقد
- ارتباط میان ارزش موجودی کالا و جریان وجوه نقد
- جریان نقدی منفی؛ خوب یا بد؟
- روش دسترسی به صورت جریان وجوه نقد شرکتها از طریق سامانهی کدال
- جمعبندی
- سوالات متداول با پاسخهای کوتاه
صورت جریان وجوه نقد چیست؟
صورت جریان وجوه نقد یکی از انواع صورت مالی است که در آن ورود و خروج وجه نقد در قالب اعداد و ارقام در کنار سایر اطلاعات مالی افشا میشود. هر تراکنش نقدی در یک سازمان منجر به ایجاد جریان نقدی میشود. این گزارش از چگونگی مدیریت وجوه نقد یک شرکت خبر میدهد. هر شرکتی برای پرداخت بدهیها و تامین منابع مالی به منظور اجرای پروژهها و برنامههای عملیاتی به پول نقد نیاز دارد. با مطالعهی صورت جریان وجوه نقد میتوان دریافت که شرکت چگونه میتواند این وجه نقد را تولید کند. همچنین نکتهی مهمتر چگونگی استفاده از این هزینههاست. چرا که این مسئله میتواند چشماندازی روشن از آیندهی شرکت را در اختیار سهامداران قرار دهد.
وجوه نقد در دو دستهی وجوه ورودی و خروجی قابل بررسی هستند. پس در صورت جریان وجوه نقد هم وجوه واردشده به یک شرکت و هم وجوه خروجی از آن مورد بررسی قرار میگیرند. فعالیتهایی که در یک شرکت منجر به تولید وجه نقد میشوند در دستهی ورودیها قرار میگیرند. در سمت دیگر ممکن است شرکت بدهی صاحبان سهام را بپردازد یا سایر هزینههایی از این دست را انجام دهد. این موارد منجر به خروج نقدینگی از شرکت خواهد شد. تهیه صورت جریان وجوه نقد بر عهدهی بخش حسابداری و مالی شرکتهاست.
در گذشته صورتهای مالی شامل ترازنامه، صورت سود و زیان و صورت سود و زیان انباشته بودند. اما اکنون صورت جریان وجوه نقد نیز از جمله مواردی است که شرکتها در کنار ترازنامه باید آن را ارائه کنند. در کنار این گزارش علاوه بر مواردی که ارائه میشود یادداشتهایی نیز منتشر میشود که توضیحی است بر اقلام مندرج در این صورت مالی.
اهمیت و مزایای توجه به صورت جریان وجوه نقد چیست؟
اطلاعاتی که در صورت جریان وجوه نقد منتشر میشود، میتواند درک و بینشی صحیح را برای ما به همراه داشته باشد. چرا که از این گزارش میتوان به این مسئله پی برد که شرکت چگونه میتواند تا نقدینگی لازم را تامین کند. پس از آن هم باید دید با وجوه نقدی که در اختیار دارد چه میکند و در چه زمینههایی آن را هزینه میکند. آگاهی از مسائل مالی و درک ساختار عملیاتی شرکت در این زمینه، نکتهی بسیار مهمی است که توجه نکردن به آن نتایج ناخوشایندی را رقم خواهد زد.
اطلاع از قوت مالی یک شرکت با مطالعهی صورت جریان وجوه نقد اتفاق میافتد. همچنین به کمک این گزارش میتوان جریانهای نقدی آتی را نیز تخمین زد. این اطلاعات برای تامینکنندگان نیز بسیار حائز اهمیت است. چرا که این افراد به کمک آن از نقدینگی شرکت مطلع میشوند. آنها میتوانند محاسبه کنند که شرکت تا چه میزان میتواند از پس بدهیها و هزینهها بر آید و چقدر قابل اطمینان است.
از جمله مهمترین فواید و اهمیتهای این گزارش این است که شرکتها به تعهدات مالی خود عمل کنند. تعهداتی همچون پرداخت سود سهام و یا پرداخت دستمزد کارمندان. اگر یک شرکت ادعای سودده و موفق بودن دارد، باید آن را اثبات کند. صورت جریان وجوه نقد هر آنچه را که برای اطلاع از گردش مالی یک شرکت نیاز است در اختیار ما قرار میدهد. به کمک این اطلاعات میتوانیم از میزان بدهیها، سرمایهگذاریها، وجوه نقد در دسترس، و به طور کلی فعالیتهای مالی شرکت مطلع شویم. با مطالعهی این گزارش میتوان متوجه شد که چرا نقدینگی شرکت در طی دورههای مختلف تغییر میکند. آیا این موارد در تصمیمات سرمایهگذاری اثرگذار نخواهند بود؟
ساختار صورت جریان وجوه نقد
تهیه و تنظیم صورت جریان وجوه نقد مطابق با ساختاری مشخص انجام میشود. یعنی تمامی اطلاعات باید در این چارچوب قرار گیرند و شرکتها موظفاند که اطلاعات خود را مطابق با این ساختار منتشر کنند. آگاهی از اجزای این صورت مالی به سرمایهگذاران کمک میکند بتوانند در مدتی کوتاهتر به بینش صحیحی از اوضاع شرکت، میزان نقدینگی و بدهی و سایر موارد مرتبط با آن دست پیدا کنند. در ادامه اجزای این گزارش را با هم بررسی میکنیم.
در تهیه صورت جریان وجوه نقد باید به بخشهای زیر توجه کنیم. این بخشها مهمترین منابعی هستند که جریانهای نقدینگی از طریق آنها به شرکت وارد یا از آن خارج میشوند:
- فعالیتهای عملیاتی
- بازده حاصل از سرمایهگذاری و سود پرداختی به تامینکنندگان مالی
- فعالیتهای سرمایهگذاری
- مالیات بر درآمد
- فعالیتهای تامین مالی
اگر فعالیتهای غیرنقدی هم بر اساس اصول پذیرفتهشدهی حسابداری صورت گیرد، در صورت جریان نقدی افشا میشود. قبل از پرداختن به اجزای این صورت مالی باید این نکته را بیان کنیم که صورت جریان نقدی با صورت سود و زیان و ترازنامه متفاوت است. در این گزارش جایی برای نقدینگی اعتباری که در آینده به شرکت وارد یا از آن خارج میشود وجود ندارد. اما در صورت سود و زیان و ترازنامه هم فروش نقدی لحاظ میشود و هم فروش اعتباری. اما از آنجا که صورت جریان نقدی با درآمد خالص متفاوت است این موارد در آن به ثبت نمیرسند.
جریان نقدی ناشی از فعالیتهای عملیاتی
هر گونه فعالیتی که در کسبوکارها انجام میشود و با پول نقد در ارتباط است، در دستهی فعالیتهای عملیاتی جای میگیرد. فعالیتهای عملیاتی مشخص میکنند که یک کسب و کار چه اندازه قادر به تولید جریان نقدی است. محصولات و خدمات یک شرکت در اختیار مصرفکنندگان و مشتریان قرار میگیرند و جریان نقدی که در ازای آن به شرکت وارد میشود در قالب وجه ناشی از فعالیتهای عملیاتی ثبت میشود.
اگر بخواهیم چند نمونه از فعالیتهای عملیاتی را مثال بزنیم میتوانیم اشارهای به موارد زیر داشته باشیم:
- وجوه دریافتی از محل فروش کالا و خدمات
- پرداخت بهره و مالیات بر درآمد
- حقوق و دستمزد کارمندان و عوامل مجموعه
- پرداخت به افراد یا نهادهای تامینکنندهی کالا یا خدمات به منظور فعالیت در بخش تولید
- اجارهبها
البته در سبدهای سرمایهگذاری تجاری یا شرکتهای سرمایهگذاری، دریافتهای حاصل از فروش وام، بدهیها و همچنین حقوق صاحبان سهام نیز در ردهی همین فعالیتها قرار میگیرند. اگر در تهیهی صورت جریان وجوه نقد از شیوهی غیرمستقیم استفاده شود، مواردی همچون کاهش بها، استهلاک، مالیات معوق، سود و زیانهای ناشی از داراییهای غیرجاری و سود یا دریافتیهای حاصل از سرمایهگذاریهای ویژه نیز به عنوان فعالیتهای عملیاتی در نظر گرفته میشوند. در سمت دیگر باید این مسئله را به خاطر داشته باشید که خرید و فروش داراییهای بلندمدت به عنوان فعالیتهای عملیاتی محسوب نمیشود.
بازده حاصل از سرمایهگذاری و سود پرداختی به تامینکنندگان مالی
مسائل مربوط به پرداخت کارمزد و سود یا دریافت آن در این بخش از صورت جریان وجوه نقد درج میشوند. جریانهای ایجادشده ناشی از اقلامی نظیر سود پرداختی بابت استقراض یا سود سهام پرداختی در این قسمت افشا میشوند.
جریان نقدی ناشی از فعالیتهای سرمایهگذاری
شرکتها علاوه بر فعالیتهای عملیاتی از طرق دیگر نیز میتوانند که جریان نقدینگی را ایجاد کنند. یکی از این روشها سرمایهگذاری است. سرمایهگذاری میتواند در بانک، بورس و یا سایر بسترها و بازارهای مالی صورت گیرد. خرید و فروش دارایی، وامهای دریافتی یا پرداختی و همچنین پرداختهای مربوط به ادغام یا تملیک نیز در این دستهبندی قرار میگیرند. به بیان دیگر تغییرات در تجهیزات، داراییها یا سرمایهگذاری موجب تولید وجه نقد ناشی از سرمایهگذاری میشود. وجوه دریافتی و پرداختی بابت خرید و فروش داراییهای ثابت مشهود و نامشهود در این بخش درج میشوند.
زمانی که از پول نقد برای تهیهی تجهیزات و ماشینآلات جدید استفاده میشود یا ساختمانها، املاک یا داراییهای کوتاهمدت همچون اوراق بهادار خریداری میشود در وجه نقد تغییراتی حاصل میشود. این تغییرات همگی در پی سرمایهگذاری و به شکل جریان نقد خروجی اتفاق میافتند. چرا که برای خرید هزینه شدهاند. اما باید توجه کرد که هنگام واگذاری داراییها، این نقل و انتقالات در زمان محاسبهی جریان نقدی ناشی از سرمایهگذاری تحت عنوان جریان نقد ورودی موردتوجه قرار میگیرند.
جریان نقدی ناشی از فعالیتهای تامین مالی
زمانی که شرکتها برای انجام پروژهها و اهداف خود به منابع مالی نیاز داشته باشند، میتوانند به چند روش متوسل شوند. مثلا میتوانند به سراغ بانک بروند و اقدام به دریافت تسهیلات کنند. همچنین میتوانند از منابع نقدی سرمایهگذاران استفاده کنند. پرداخت سود به سهامداران و حقوق صاحبان سهام، بازپرداخت مبلغ وام و پرداخت مبلغی برای بازخرید سهام نیز در همین گروه جای میگیرند.
در شرایطی که سرمایهی نقدی شرکت افزایش پیدا میکند، میتوان از جریان وجه نقد ورودی مطلع شد. در سمت مقابل با پرداخت سود سهام، جریان وجوه نقد از شرکت خارج میشود. اگر بخواهیم این روند را در جریان صدور اوراق قرضه بررسی کنیم دو مرحله خواهیم داشت. نخست در مرحلهی اول که اوراق قرضه منتشر میشود و سهامداران برای خرید آنها پول پرداخت میکنند. این وجه نقد به منزلهی تامین مالی است که منجر به افزایش سرمایهی شرکت میشود. در مرحلهی بعدی سهامداران سود اوراق قرضه را دریافت میکنند. با پرداخت این مبلغ سرمایهی شرکت کاهش پیدا میکند.
مالیات بر درآمد
مالیات بر درآمد مبلغی است که سازمانها موظفاند با توجه به میزان درآمدشان به دولت بپردازند. این مسئله منجر به ایجاد جریانهای نقدی میشود که لازم است در صورت جریان وجوه نقد درج شود. در نمونهای از این صورت مالی که در انتهای این مطلب آمده است، میتوانید اقلام موجود در این بخش را مشاهده کنید.
روش تهیه و محاسبهی صورت جریان وجوه نقد
حال که با اجزا و ساختار صورت جریان وجوه نقد آشنا شدیم، اشارهای خواهیم داشت به نحوهی محاسبهی این صورت مالی. جریان نقدی را از طریق تعدیل درآمد خالص محاسبه میکنند. این کار از طریق افزودن یا کسر اختلافات از درآمد، هزینهها و معاملات اعتباری صورت میگیرد که ناشی از نقل و انتقالات از یک دورهی مالی حسابداری به دورهای دیگر است. موارد مربوط به معاملات اعتباری در ترازنامه و صورت سود و زیان قابل دستیابی هستند.
اما دلیل انجام این تعدیلها چیست؟ اقلام غیرنقدی در درآمد خالص (واقع در صورت سود و زیان) و مجموع داراییها و بدهیها (در ترازنامه) لحاظ میشوند. به همین دلیل برای محاسبهی جریان نقدینگی باید به این موارد نیز دقت کرد. در واقع همهی معاملات با اقلام نقدی واقعی مرتبط نیستند. ارزیابی مجدد این اقلام در محاسبهی صورت جریان وجوه نقد لحاظ میشود. بر همین اساس این صورت مالی دو شیوهی محاسبهی متفاوت دارد. یکی روش مستقیم و دیگری روش غیرمستقیم.
روش مستقیم
در روش مستقیم با انواع پرداختیها و دریافتیهای نقدی سروکار داریم. اگر بخواهیم چند نمونه از این موارد را مثال بزنیم میتوانیم به این گزینهها اشاره کنیم:
- پرداخت وجه نقد به تامینکنندگان مالی
- دریافت پول نقد از مشتریان و مصرفکنندگان کالاها و خدمات
- وجه نقدی که به منظور پرداخت حقوق هزینه میشود
برای محاسبهی این ارقام لازم است که حسابهای تجاری مختلفی مورد بررسی قرار گیرند. به این صورت که ماندههای ابتدا و انتهای دوره با هم مقایسه میشوند. کاهش یا افزایش مانده حساب نتایج مهمی را به دست میدهد که در صورت جریان وجوه نقد افشا میشود.
روش غیرمستقیم
روش دیگری که در تهیه صورت جریان وجوه نقد به کار میرود غیرمستقیم است. این روش در کشور ما بیش از روش مستقیم مورد استفاده قرار میگیرد. این روش به دلیل آنکه نیازمند جمعآوری اطلاعات مختلف از صورت سود و زیان، ترازنامه و سایر گزارشات و یادداشتهاست از پیچیدگی خاصی برخوردار است.
در این روش لازم است ابتدا نقدینگی حاصل از فعالیتهای عملیاتی از درآمد خالص مندرج در صورت سود و زیان کسر شود. صورت سود و زیان مبنای تعهدی دارد. به همین خاطر به محض کسب درآمد، این قلم در صورت سود و زیان درج میشود؛ نه پس از دریافت آن.
باید به این نکته توجه داشت که درآمد خالص، جریان نقدینگی خالص حاصل از فعالیتهای عملیاتی را به شکل دقیق نشان نمیدهد. به همین خاطر لازم است سود قبل از کسر بهره و مالیات برای اقلامی که بر درآمد خالص تاثیر میگذارند، تعدیل شود. حتی اگر هنوز هیچ وجه نقدی به صورت واقعی دریافت یا پرداخت نشده باشد باز هم این کار انجام میشود. در این روش فعالیتهای غیرعملیاتی نیز که بر جریان نقدی ناشی از فعالیتهای عملیاتی تاثیر میگذارد، تعدیل و به صورت جریان وجوه نقد اضافه میشوند.
برای نمونه استهلاک به عنوان یک هزینهی نقدی در نظر گرفته نمیشود. هزینهی استهلاک باید از مجموع ارزش دارایی که پیشتر محاسبه شده است، کسر شود. درست به همین خاطر است که به منظور محاسبهی صورت جریان وجوه نقد، این مبلغ به سود خالص اضافه میشود.
ارتباط میان حسابهای دریافتنی و جریان وجوه نقد
افزون بر مواردی که در جریان نقدینگی دخیل است و در بالا به آنها اشاره کردیم، تغییرات حسابهای دریافتنی موجود در ترازنامه از یک دوره به دورهی بعدی نیز حائزاهمیت است. حسابهای دریافتنی همان اعتباراتی هستند که به مشتریان ارائه شدهاند. زمانی که حسابهای دریافتنی کم میشود، به آن معناست که مشتریان بدهیهای خود را به شرکت پرداختهاند. نتیجهی این امر آن است که نقدینگی به شرکت اضافه شده است. به هر میزان که حسابهای دریافتنی کم میشوند، همان عدد باید به سود خالص اضافه شود.
حالا در نظر بگیرید که از یک دورهی حسابداری مالی نسبت به دورهی بعدی شاهد افزایش حسابهای دریافتنی باشیم. این مسئله چگونه تفسیر میشود؟ این افزایش نشان میدهد که مشتریان از شرکت خرید کردهاند اما نه به شکل نقدی، بلکه به صورت اعتباری این کار را انجام دادهاند. درست است که این مبلغ به عنوان درآمد شرکت محسوب میشود اما نقدی نیست. پس لازم است که به میزان افزایش حسابهای دریافتنی، این عدد از سود خالص شرکت کسر شود.
ارتباط میان ارزش موجودی کالا و جریان وجوه نقد
میان افزایش موجودی یک شرکت و جریان نقدی نیز ارتباطی وجود دارد. به سادگی میتوان افزایش موجودی را به منزلهی خرج کردن پول برای تهیهی مواد و اقلام اولیه برای تولید تفسیر کرد. وقتی موجودی نقدی برای خرید این موارد هزینه میشود، منجر به افزایش ارزش موجودی میشود. این افزایش باید از سود خالص کم شود. به همین ترتیب وقتی موجودی کم شود، این کاهش به سود خالص اضافه میشود. کاهش موجودی نشان میدهد که مشتریان اجناس و خدمات را خریداری کردهاند. خرید موجودی به صورت اعتباری باعث میشود که افزایش حسابهای پرداختنی در ترازنامه درج شود. پس از آن مبلغ این افزایش از یک سال به سال آینده، به سود خالص اضافه میشود.
به همین شیوه میتوان مالیاتهای پرداختنی، حقوق پرداختی و حق بیمهی پیشپرداخت را نیز تفسیر کرد. اگر پرداختی صورت گیرد باید تفاوت ارزش بدهی از یک سال به سال دیگر از سود خالص کسر شود. اما اگر همچنان بدهی در میان باشد تفاوت موجود باید به سود خالص اضافه شود.
جریان نقدی منفی؛ خوب یا بد؟
تمام صورت جریانهای وجوه نقد نشانگر جریان نقدی مثبت و سالمی نیستند. چه بسا شما صورت جریان نقدی شرکتی را بررسی کنید و از منفی بودن آن نتیجه بگیرید که سرمایهگذاری در این شرکت مساوی است با بر باد رفتن سرمایه. به نظرتان آیا میتوان به همین سادگی به محض مشاهدهی جریان نقدینگی منفی چنین نتیجهای گرفت؟ شاید یک شرکت تصمیم گرفته باشد که کسبوکار خود را گسترش دهد. به همین دلیل است که اکنون با نقدینگی منفی مواجه شده است. در آینده مشخص میشود که جریان منفی کنونی تا چه میزان میتواند به یک جریان مثبت تبدیل میشود. مهم این است که با مشاهدهی مقدار منفی به دنبال دلایل وقوع این امر باشیم.
به همان میزان نقدینگی مثبت هم اگر از یک اندازه بیشتر شود، یک فاکتور منفی به شمار میرود تا یک عامل مثبت. ممکن است نقدینگی مثبت در پی یک رکود اتفاق افتاده باشد یا هر دلیل دیگری با ماهیت منفی داشته باشد.
اصلا همین مسئله دلیل محکمی است برای تجزیه و تحلیل جریانات نقدینگی و تغییرات آن از یک دوره به دورهی دیگر. در این صورت است که سرمایهگذار میتواند با دید و بینشی صحیحتر عملکرد شرکت را بسنجد. یعنی میتواند بفهمد که آیا شرکت در آستانهی فروپاشی است یا این که روزهای درخشانی را پیش رو دارد.
روش دسترسی به صورت جریان وجوه نقد شرکتها از طریق سامانهی کدال
شرکتهای بورسی پس از تهیه و تنظیم صورت جریان وجوه نقد، این گزارش را همچون ترازنامه و سایر انواع صورت مالی در سامانهی کدال به آدرس www.codal.ir منتشر میکنند. برای اینکه نمونهای از این گزارش را مشاهده کنید و بهتر متوجه بخشهای آن شوید ابتدا وارد سایت شوید.
سپس از قسمت جستجوی اطلاعیهها، نماد موردنظر خود را از منوی کشویی انتخاب کنید. در قسمت گروه اطلاعیه لازم است که گزینهی اطلاعات و صورت مالی سالانه را انتخاب کنید. نیازی به انتخاب سایر گزینهها ندارید. دکمهی جستجو را بفشارید تا به صفحهای مانند صفحهی زیر منتقل شوید.
سپس از منوی کشویی واقع در بالای صفحه میتوانید جریان وجوه نقد را انتخاب کنید. به این ترتیب میتوانید این گزارش مالی را مطالعه کنید.
به منظور آشنایی بیشتر با بخشهای مختلف این گزارش، میتوانید نمونهی زیر را مطالعه کنید. اقلام مندرج در این گزارش در پنج بخشی که در بالا به آن اشاره کردهایم دستهبندی شدهاند.
جمعبندی
در جواب این سوال که صورت جریان وجوه نقد چیست، میتوانیم به این مسئله اشاره کنیم که این گزارش تمامی تغییرات وجوه نقد را نشان میدهد. یعنی شما در این گزارش میتوانید ببینید که شرکت چگونه جریان نقدینگی تولید میکند. یا نقدینگیاش را در چه مسیری استفاده میکند. اما دانستن این مسائل چه اهمیتی دارد؟ شما به عنوان یک سرمایهگذار دوست دارید که بدانید با چه شرکتی طرف هستید. آیا این شرکت میتواند از پس تعهداتی نظیر پرداخت سود سهام بر آید یا خیر. این تنها یکی از مسائلی است که با مطالعهی این گزارش بر شما آشکار میشود. به طور کلی دادههای این گزارش باعث میشوند تا یک دید جامع نسبت به عملکرد شرکت و همچنین جریانهای نقد آتی آن به دست آورید. مسئلهای که میتواند به شدت بر تصمیمات شما بر سرمایهگذاری اثر بگذارد. حتی شما اگر یک تامینکنندهی مالی هم باشید، دوست دارید بدانید که نقدینگی شما در چه زمینههایی هزینه میشود. این حق شماست که از توانایی شرکت در ایفای تعهداتش مطلع شوید. این صورت مالی در کنار سایر گزارشها نظیر ترازنامه یا صورت سود و زیان به شما اجازه میدهد با دیدی بازتر به شرکت و کسبوکار آن نگاه کنید.
سوالات متداول با پاسخهای کوتاه
یک صورت مالی است که میزان ورود و خروج نقدینگی را در یک سازمان نشان میدهد. از این گزارش میتوان دریافت سازمان چگونه میتواند وجه نقد تولید کند و در چه زمینههایی آن را خرج میکند. این صورت مالی در کنار صورت سود و زیان و ترازنامه از ارکان اصلی گزارشهای مالی یک سازمان به شمار میرود.
این گزارش به دو شیوهی مستقیم و غیرمستقیم تهیه میشود. در روش مستقیم فعالیتهای دریافت و پرداخت اقدامات عملیاتی محاسبه میشوند. اما در روش غیرمستقیم نگاهمان به درآمد خالص است. در این روش باید اقلامی را که منجر به کاهش درآمد میشوند محاسبه کنیم. در این روش هزینههای غیرنقدی نیز تعدیل و در گزارش افشا میشوند. عمده اطلاعات لازم برای تهیهی این گزارش از صورت سود و زیان، درآمد خالص و ترازنامه حاصل میشوند.
آگاهی از میزان نقدینگی در دسترس، شناخت و تایید موقعیتهایی که منجر به سودآوری میشوند، برنامهریزی برای مدیریت بودجه، شناخت نقاط قوت و ضعف شرکتها، تخمین جریانهای نقد آتی، جلوگیری از تخلفات شرکتها به دلیل روشنگری و افشای اطلاعات در این گزارش، تعهد به پرداختها و …
این گزارش بینشی صحیح به سرمایهگذاران، اعتباردهندگان و تامینکنندگان میدهد. یعنی توانایی شرکت را در ایفای تعهداتش مشخص میکند و از این رو این افراد میتوانند به شرکت اعتماد کنند و در آن سرمایهگذاری و با آن همکاری کنند.
این گزارش شامل پنج بخش است که در هر بخش جریان نقدینگی ورودی و خروجی بررسی میشود. این پنج بخش عبارتاند از: فعالیتهای عملیاتی، مالیات بر درآمد، فعالیتهای سرمایهگذاری، فعالیتهای تامین مالی و بازده سرمایهگذاری و پرداخت سود.