انواع صندوق های سرمایه گذاری در بورس ایران | سرمایه گذاری با هر میزان تحمل ریسک

یکی از شیوه‌های سرمایه گذاری غیرمستقیم که افراد زیادی از آن استقبال می‌کنند، خرید واحدهای صندوق های سرمایه گذاری است. این صندوق ها با توجه به میزان ریسک‌پذیری و یا ریسک‌گریزی افراد گزینه‌هایی کاملا مناسب به شمار می‌روند. تنوع انواع صندوق های سرمایه گذاری در بورس به اندازه‌ای است که آشنایی با آن‌ها برای کسی که قصد سرمایه گذاری دارد امری است بسیار مهم و حیاتی. توان تحلیل در این مقاله سعی دارد به معرفی انواع صندوق های سرمایه گذاری بپردازد و میزان سود آن‌ها را نیز مورد بررسی قرار دهد. در نتیجه پس از مطالعه این مطلب می‌توانید در مورد اینکه بهترین صندوق سرمایه گذاری در بورس کدام است تصمیم بگیرید.

صندوق سرمایه گذاری چیست؟

خیلی از افراد دانشی در سرمایه گذاری ندارند. یا حتی خیلی‌ها که گمان می‌کنند در این زمینه متبحرند هم هنگام عمل می‌فهمند که قضیه پیچیده‌تر از این حرف‌هاست. یا برخی دیگر، زمان کافی را برای معامله و یا بررسی بازار ندارند. به همین خاطر است که شیوه‌های سرمایه گذاری غیرمستقیم بسیار مورد استقبال قرار می‌گیرند. صندوق سرمایه گذاری یکی از ابزارهای همین روش است. به این صورت که شما بدون اینکه دانش تحلیل سهام را داشته باشید و یا لازم باشد وقت زیادی بگذارید، می‌توانید با خرید واحدهای یکی از انواع صندوق های سرمایه گذاری در بورس، از نوسان دارایی‌های داخل آن سود ببرید.

این صندوق ها با جمع‌آوری وجوه سرمایه‌گذاران مختلف، و با بهره‌گیری از دانش تخصصی مدیران می‌توانند بازده خوبی را ایجاد کنند. همین امر به مراتب ریسک سرمایه‌گذاری را پایین‌ می‌آورد و حتی اگر بازده آن کم باشد باز هم بسیاری از افراد آن را بر سایر شیوه‌های سرمایه‌گذاری ارجح می‌دانند.

خب آیا این به آن معناست که تمام صندوق‌ها می‌توانند مفید و سودده باشند؟ قطعا چنین نیست. که اگر این‌طور بود دیگر کسی به صورت مستقیم سرمایه گذاری نمی‌کرد! پس لازمه سرمایه گذاری در این صندوق ها آشنایی با بهترین آن‌هاست.

انواع صندوق سرمایه گذاری در بورس

صندوق های سرمایه گذاری در بورس اوراق بهاردار انواع متعددی دارند که در این بخش مروری بر آن‌ها خواهیم داشت.

• Mutual Fund یا صندوق سرمایه گذاری مشترک
• ETF یا صندوق قابل معامله در بورس
• Fixed Income یا صندوق درآمد ثابت
• Stock fund یا صندوق سهامی
• Mixed Investment Fund صندوق سرمایه گذاری مختلط
• ETC يا صندوق سرمایه گذاری کالایی قابل معامله
• Venture Capital Fund یا صندوق سرمایه گذاری خطرپذیر
• FOF یا صندوق سرمایه گذاری صندوق در صندوق
• Index Fund یا صندوق سرمایه گذاری شاخصی
• Market making Fund یا صندوق سرمایه گذاری بازارگردانی
• Leveraged Fund یا صندوق اهرمی
• صندوق سرمایه گذاری پروژه‌ای
• Construction Fund یا صندوق سرمایه گذاری زمین و ساختمان
• REIT یا صندوق سرمایه گذاری املاک و مستغلات

این دسته‌بندی بر اساس نوع صندوق هم‌چنین به میزان ریسک‌پذیری افراد نیز مربوط است. به بیان دیگر، در تقسیم‌بندی این صندوق‌ها به گونه‌ای عمل شده است که افرادی با سطوح ریسک‌پذیری مختلف بتوانند بهترین صندوق سرمایه گذاری را از میان انواع آن انتخاب کنند.

صندوق سرمایه گذاری مشترک

توضیحات‌مان را با صندوق سرمایه گذاری مشترک شروع می‌کنیم. چرا که بسیاری از صندوق‌های دیگر خود نوعی از همین صندوق هستند. صندوق سرمایه گذاری مشترک صندوقی است که در آن وجوه سرمایه گذاران روی هم جمع می‌شود. در این حالت سرمایه صندوق بیشتر می‌شود و امکان دریافت سود هم بیشتر خواهد بود. این صندوق ها در حقیقت به کم رویکردی اشتراکی، سرمایه گذاری را انجام می‌دهند و سود حاصل از آن را نیز مشترکا میان دارندگان واحدهای صندوق تقسیم می‌کنند.

این صندوق ها همیشه ممکن است واحدهای جدیدی را صادر کنند و به متقاضیان بفروشند. پس مشخص است که سرمایه در این صندوق ها متغیر است. اگر سهامدار تقاضا کند، این صندوق ها می‌توانند سهام خود را بازخرید کنند. صندوق مشترک در برابر صندوق‌هایی با سرمایه ثابت قرار می‌گیرد که در آن هر صندوق را می‌توان مشابه سهام شرکت‌ها دانست.

صندوق سرمایه گذاری قابل معامله

در این صندوق ها هم یک دارایی فیزیکی داریم یا اوراق بهادار داریم که ارزش این صندوق ها از این دارایی‌ها ناشی می‌شود. این صندوق ها در بورس قابل معامله هستند و برای خرید آن‌ها می‌توانید از پنل کارگزاری اقدام کنید. نمونه‌ای از صندوق قابل معامله همان دارایکم و دارادوم هستند که احتمالا با آن‌ها آشنا هستید. این صندوق ها مانند صندوق های سرمایه گذاری مشترک هستند ولی امکان معامله واحدهای آن در بازار بورس وجود دارد. صندوق های سهامی، مختلط و درآمد ثابت، خود ممکن است از نوع صندوق های قابل معامله باشند.

صندوق سرمایه گذاری با درآمد ثابت

این صندوق سرمایه گذاری طرفداران زیادی دارد. چرا که عبارت درآمد ثابت نوعی آرامش خاطر و امنیت حاشیه سود را در ذهن تداعی می‌کند. حقیقت هم همین است. در این صندوق‌ها، درصد سود مطمئنی نصیب سرمایه گذار می‌شود. قانون بیان می‌کند که این صندوق‌ها موظف‌اند بخشی از دارایی‌شان را در حدود ۷۰٪ تا ۹۰٪ در اوراق قرضه سرمایه‌گذاری کنند. مابقی هم باید در سهام شرکت‌ها سرمایه‌گذاری شود. البته این درصدها ممکن است متغیر باشند ولی محدوده‌ی آن‌ها تقریبا همین است. یعنی بخش اعظم سرمایه به خرید اوراق با درآمد ثابتی که به آن اشاره شد اختصاص داده می‌شود.

بالا بودن وزن اوراق بدهی نظیر اوراق سپرده بانکی، اسناد خزانه اسلامی، اوراق مشارکت و … نشان از آن دارد که این صندوق می‌تواند سود تضمینی را به خوبی پرداخت کند. چرا؟ چون این اوراق پشتوانه دولتی دارند و حتی در ریزش‌های بازار نیز می‌توانند برآیند خوبی را برای سرمایه‌گذار رقم بزنند. وزن سهام شرکت‌ها که نوسان و ریسک بیشتری دارند در این صندوق‌ها کم است. مشخص است که صندوق سرمایه گذاری با درآمد ثابت می‌تواند یکی از بهترین گزینه‌های افراد ریسک‌گریز باشد.

در بیان مزیت این صندوق همین بس که معمولا (و نه همیشه) سودی بیشتر از سود بانکی دارد. مثلا چیزی در حدود ۳ الی ۴ درصد. اما در سمت دیگر، باید این نکته را هم به خاطر داشته باشیم که انواع دیگر صندوق های سرمایه گذاری می‌توانند سودهای بسیار بیشتری را خلق کنند که بسیاری از سرمایه گذارانی که به دنبال سود بیشتر هستند آن‌ها را انتخاب می‌کنند.

صندوق سرمایه گذاری در سهام

نقطه مقابل صندوق های با درآمد ثابت، صندوق های سرمایه گذاری در سهام هستند. چرا که نسبت ۷۰ به ۳۰ در این صندوق دقیقا برعکس مورد قبلی است. یعنی در این صندوق ها، ۷۰٪ سرمایه در سهام و ۳۰٪ باقی‌مانده در اوراق بدهی سرمایه گذاری می‌شود. همین نسبت نشان می‌دهد که ریسک سرمایه گذاری در این صندوق ها بیشتر است. هرچند در برخی از این صندوق ها هم ضامن نقدشوندگی وجود دارد که خیال‌تان را از بابت نقد شدن دارایی راحت می‌کند.

به این مسئله هم باید دقت کرد که حتی در این مدل از صندوق ها هم ممکن است اختلاف سود بسیاری را ببینید. مثلا دو صندوق سهامی را در نظر بگیرید. ممکن است صندوق اول سود فراوانی را خلق کند ولی صندوق دوم عملکردی بسیار ضعیف‌تر داشته باشد. این مسئله بیشتر به دیدگاه مدیران صندوق مربوط است که با رویکرد تهاجمی یا محافظه‌کارانه سرمایه گذاری کنند. اگر دیدید یکی از این صندوق ها سود تضمینی ارائه می‌کنند، می‌شود حدس زد که روشی محافظه‌کارانه دارند و سودشان کمی بیشتر از صندوق های سرمایه گذاری با درآمد ثابت است.

برای درک بهتر این مسئله به تصویر زیر نگاه کنید. تمام این صندوق ها از نوع سهامی هستند ولی ببینید که بازده‌شان چقدر با هم تفاوت دارد. طوری که یکی ۲۳٪ و دیگری نزدیک به ۷٪ بازده سالانه داشته است.

صندوق سرمایه گذاری مختلط

حالا که با دو مورد از بهترین انواع صندوق سرمایه گذاری در بورس آشنا شدیم، این سوال پیش می‌آید که اگر کسی نه آن‌قدر ریسک‌گریز باشد که بخواهد به دنبال صندوق درآمد ثابت برود و نه آن‌قدر ریسک‌پذیر که به فکر سرمایه گذاری در صندوق های سهامی بیفتد تکلیفش چیست. صندوق سرمایه گذاری مختلط دقیقا مناسب این شخص است. چرا که حدفاصل دو صندوق قبلی است. پس ریسک آن هم نه خیلی کم و نه خیلی زیاد است. به تناسب، بازده هم از همین ریسک متوسط پیروی می‌کند و مقداری متوسط را در اختیار سرمایه گذار قرار می‌دهد.

این صندوق‌ها معمولا چیزی بین ۴۰٪ تا ۶۰٪ دارایی‌های خود را به سهام یا حق تقدم سهام اختصاص می‌دهند و مابقی به اوراق با درآمد ثابت مربوط می‌شود. یا گاهی به صورت برعکس این تخصیص را انجام می‌دهند. به طور کلی مثل دو صندوق دیگر، ریسک و بازده این صندوق ها هم به وضعیت کلی بازار سهام مربوط است. هم‌چنین در این صندوق‌ها معمولا تضمینی برای دریافت حداقل سود وجود ندارد.

صندوق سرمایه گذاری کالایی قابل معامله

این صندوق ها که با عنوان ETC شناخته می‌شوند، از جمله ابزارهای مالی هستند که بر اساس یک دارایی پایه تاسیس می‌شوند. به عنوان مثال صندوق طلا یکی از انواع صندوق های کالایی به شمار می‌رود که در بورس ایران هم فعال است. اگر دوست دارید روی طلا یا هر کالای ارزشمند دیگری سرمایه گذاری کنید می‌توانید به سراغ این صندوق ها بروید. خرید اوراق این صندوق به منزله آن است که شما مالک دارایی هستید ولی صندوق مسئول نگهداری آن است. پس ریسک‌ها و هزینه‌های ناشی از نگهداری دارایی در این حالت کمتر خواهد شد.

صندوق سرمایه گذاری خطرپذیر

در این صندوق ها سرمایه گذاران ریسک‌پذیر سرمایه‌شان را روی هم جمع می‌کنند تا بتوانند وجوه موردنیاز پروژه‌های نوپا همچون استارتاپ های مختلف را فراهم کنند. به همین خاطر است که نام دیگر این صندوق ها، صندوق های سرمایه گذاری کارآفرینی است. معمولا کسب و کارهای نوپا در کنار ریسک‌های فراوان، می‌توانند سودهای چندصد درصدی را خلق کنند. به همین خاطر است که صندوق های جسورانه موردعلاقه افراد خطرپذیر و جسور هستند.

صندوق سرمایه گذاری صندوق در صندوق

جالب است که برخی از صندوق ها خودشان در واحدهای صندوق های دیگر سرمایه گذاری می‌کنند. یعنی به جای خرید دارایی، واحدهای یک صندوق دیگر را خرید می‌کنند و از این طریق سرمایه گذاران را در بازده حاصل از آن شریک می‌کنند. در این صندوق ها دست کم ۸۵٪ از سرمایه صرف همین کار می‌شود و باقی‌مانده مبلغ در دارایی‌های دیگر سرمایه گذاری می‌شود.

اما اصلا این صندوق چه مزیتی دارد؟ مهم‌ترین مزیتش این است که سرمایه گذاری در چنین صندوق هایی، به منزله سرمایه گذاری در چندین صندوق است. پس اگر آن صندوق ها هر کدام بازده خوبی داشته باشند، سرمایه گذار می‌تواند چندین بازده مثبت را به صورت یک‌جا و هم‌زمان و تنها با خرید واحدهای یک صندوق دریافت کند.

صندوق سرمایه گذاری شاخصی

گاهی هم صندوق، شاخصی را انتخاب می‌کند و سعی می‌کند که عملکردی مطابق آن شاخص داشته باشد. نمونه‌ای از چنین صندوق هایی، صندوقی است که شاخص کل بورس را ردیابی می‌کند. این صندوق ها با سرمایه گذاری روی سهام شاخص‌ساز بورسی، سعی بر آن دارند که شبیه شاخص عمل کنند و با افت و خیز شاخص به حرکت خود ادامه بدهند. در واقع این صندوق ها، صندوق های ردیاب هستند که چیدمان دارایی آن‌ها به گونه‌ای است که بتوانند رفتار شاخص مبنای صندوق را تقلید کنند.

صندوق سرمایه گذاری بازارگردانی

صندوق های بازارگردانی روی بخشی از سهام شرکت‌های حاضر در بازار بورس سرمایه گذاری می‌کنند و بازارگردانی آن‌ها را انجام می‌دهند. وظیفه اصلی این صندوق ها کمک به نقدینگی لازم و تسهیل خرید و فروش معاملات در بورس است که این کار را از طریق خرید و فروش سهام انجام می‌دهند. معمولا انوا ع صندوق های سرمایه گذاری در بورس یک بازارگردان دارند که نقدشوندگی واحدهای صندوق را تامین می‌کند و یکی از آیتم‌هایی است که هنگام سرمایه گذاری در صندوق می‌توان به آن توجه کرد.

صندوق سرمایه گذاری اهرمی

در بازارهای مالی هر کجا که بحث اهرم پیش می‌آید، می‌دانیم که با ریسک بالا سر و کار داریم. اهرم عاملی است که موجب افزایش سود می‌شود. به طور مثال اگر x‌٪ سود کرده باشید، اهرم این درصد را افزایش می‌دهد. روی دیگر این سکه هم این است که اگر ضرری متوجه سرمایه‌تان شود، اهرم این زیان را هم چندبرابر می‌کند.

انواع صندوق های سرمایه گذاری اهرمی در بورس به صورت ممتاز و عادی دسته‌بندی می‌شوند. صندوق های ممتاز هم خود به دو گروه عام و خاص تقسی می‌شوند. واحدهای صندوق عادی را می‌توان مشابه صندوق های با درآمد ثابت دانست. اما سود و زیان در واحدهای ممتاز چند برابر خواهد شد. تفاوت میان واحدهای ممتاز عام و خاص هم در این است که دارندگان واحدهای خاص در مدیریت صندوق حق رای دارند. این در حالی است که خریداران واحدهای ممتاز عام از چنین امتیازی برخوردار نیستند.

در این صندوق ها سقف و کف بازدهی مشخص است. سود یا زیان دارندگان واحدهای ممتاز به مازاد یا کسری صندوق های عادی مربوط است. برای واضح‌تر شدن مسئله یک مثال را با هم بررسی می‌کنیم.

فرض کنید که صندوق عادی طی یک دوره، بازدهی فراتر از حدانتظار داشته است. در این حالت، سقف سود تضمینی در اختیار دارندگان واحدهای صندوق عام قرار می‌گیرد. اما مازاد آن چه می‌شود؟ میان دارندگان صندوق‌های ممتاز تقسیم می‌شود. این نکته را در نظر بگیرید که دارندگان واحدهای صندوق ممتاز خودشان قبلا به دلیل وضعیت خوب صندوق یک مرتبه سود دریافت کرده‌اند و حالا این مازاد نیز به آن مبلغ اضافه می‌شود. پس عملا در شرایطی که بازار سهام وضعیت خوبی داشته باشد، سرمایه گذاری در صندوق های اهرمی ممتاز می‌تواند سرمایه را چندین برابر کند. برعکس این قضیه هم در زمان رکود بورس اتفاق می‌افتد که کسری سود صندوق عادی از محل صندوق ممتاز جبران می‌شود.

صندوق سرمایه گذاری پروژه‌ای

این صندوق ها با هدف تامین مالی پروژه های مختلف تشکیل می‌شوند. زمانی که مالکان پروژه‌ها به دنبال تامین مالی طرح خود هستند، با دریافت مجوز از سازمان بورس این صندوق ها را تاسیس می‌کنند. به این ترتیب با جمع آوری وجوه سرمایه گذاران، پروژه جلو می‌رود. سپس سرمایه گذاران نیز به میزان آورده‌شان از سهام شرکت برخوردار می‌شوند و مالک واحدهای صندوق خواهند بود. ارزش سهام پروژه نیز با توجه به میزان پیشرفت آن مشخص می‌شود.

با اتمام پروژه، عمر صندوق نیز تمام می‌شود. در این حالت است که شرکت سهامی خاص به شرکت سهامی عام تبدیل می‌شود و پس از آن دارندگان واحد صندوق، به سهامداران آن شرکت تبدیل می‌شوند.

صندوق سرمایه گذاری زمین و ساختمان

این صندوق هم وجوه جمع‌آوری شده را در مسیر پیشبرد پروژه‌های ساختمانی هزینه می‌کند. در بیان تفاوت این صندوق با صندوق پروژه‌ای باید گفت که ارکان این دو صندوق با هم تفاوت دارند. در صندوق زمین و ساختمان مدیر ساخت داریم، ولی در صندوق پروژه‌ای با یک شرکت سهامی خاص سر و کار داریم که وظیفه مدیریت پروژه را به عهده دارد. به غیر از این، صندوق های پروژه الزاما به پروژه های ساختمانی محدود نمی‌شوند.

صندوق سرمایه گذاری املاک و مستغلات

اساس کار این صندوق ها در سرمایه گذاری در دارایی‌های غیرمنقول است. این صندوق از نوع صندوق های سرمایه گذاری محدود یا ثابت است که پس از عرضه اولیه واحدهای صندوق، دیگر وجه جدیدی به آن تزریق نمی‌شود. هم‌چنین صدور و ابطال واحدها نیز تحت نظر مدیر صندوق انجام می‌شود. در نهایت سود حاصل از سرمایه گذاری در این دارایی‌های غیرمنقول، میان دارندگان واحدهای صندوق تقسیم می‌شود.

صندوق های سرمایه گذاری می‌توانند از نوع سرمایه ثابت (محدود) باشند یا سرمایه متغیر (نامحدود). در صندوق های سرمایه ثابت، واحدهای صندوق ثابت هستند و فقط هنگام عرضه عمومی واگذار می‌شوند. سپس این صندوق در بورس معامله می‌شود و پس از آن دیگر هیچ سرمایه‌ای به آن تزریق نخواهد شد. برعکس آن، صندوق های سرمایه متغیر هستند که واحدهای آن محدودیتی ندارند و هر زمان توسط متقاضیان قابل خریداری هستند.

مزایا و معایب صندوق های سرمایه گذاری

تاحدودی می‌توان فهمید که مزیت انواع صندوق های سرمایه گذاری در بورس چیست. اما معایبش چطور؟ با آن‌ها آشنایید؟ با هم این مزایا و معایب را مرور می‌کنیم.

مزایا

• صرفه‌جویی در زمان: اگر نمی‌توانید خیلی زمان بگذارید یا اصلا دانشش را ندارید که به صورت مستقیم سرمایه گذاری کنید، این صندوق ها بهترین انتخاب برای شما هستند. هم‌چنین شما دیگر نیاز ندارید که بازار را بسیار رصد کنید. فقط کافی است از حال و هوای کلی آن باخبر باشید.
• مدیریت حرفه‌ای سرمایه: مزیت دیگر این صندوق ها آن است که باعث می‌شود مدیریت دارایی‌تان در اختیار افرادی قرار بگیرد که حرفه‌ای هستند و همین مسئله باز هم در کاهش ریسک سرمایه گذاری موثر است.
• قابلیت نقدشوندگی بالا: از آنجایی که بیشتر این صندوق‌ها ضامن نقدشوندگی دارند، می‌توانید از این بابت با خیال آسوده‌تری سرمایه گذاری کنید.
• کاهش ریسک: سازمان بورس و اوراق بهادار مقرر کرده است که صندوق ها باید متنوع باشند و انواع دارایی‌های نقدی و اوراق بهادار را پوشش دهند. همین امر می‌تواند منجر به کاهش و پوشش ریسک شود و این به نفع سرمایه گذاران خواهد بود.
• امکان سرمایه گذاری با مبالغ اندک:‌ برای سرمایه گذاری در صندوق های بورسی می‌توانید با خرید یک واحد از صندوق کار خودتان را شروع کنید. اتفاقا بهترین کار همین است که ابتدا با سرمایه‌های کمتر وارد شوید و پس از آن به مرور زمان مبالغ بیشتری را وارد صندوق کنید.
• نظارت: این صندوق ها زیر نظر متولی، حسابرس و سازمان بورس اوراق بهادار فعالیت می‌کنند. از این رو تمام فعالیت‌های صندوق تحت نظارت است و سرمایه گذار می‌تواند از جزئیات عملکرد صندوق مطلع شود.

معایب

• تسلط کمتر سرمایه گذار بر دارایی‌های داخل صندوق: از آنجا که این صندوق ها از تیم مدیریتی مجرب و حرفه‌ای برخوردارند، خودشان هم دارایی‌های داخل صندوق را مدیریت می‌کنند. مشخصا در این حالت دست شما به اندازه‌ای که در سرمایه گذاری مستقیم باز است، باز نخواهد بود.
• عدم برخورداری از حق رای در مجامع: در سرمایه گذاری مستقیم، شما این امکان را دارید که در مجامع بورسی شرکت کنید. اما سرمایه گذاری در صندوق ها این امکان را از شما سلب می‌کند. البته اگر واحدهای سرمایه گذاری ممتاز را خریده باشید، این امکان برای شما فراهم خواهد بود.
• هزینه‌های مدیریت صندوق: اداره این صندوق ها هزینه‌بر است. وقتی که تصمیم می‌گیرید در این صندوق ها سرمایه‌گذاری کنید، باید مبلغی را تحت عنوان هزینه اداره صندوق بپردازید. البته این مبلغ میان تمام سرمایه گذاران تقسیم می‌شود و از این منظر می‌توان گفت مقدار آن چندان هم زیاد نیست. هرچند نمی‌توان این هزینه را نادیده گرفت.
• میزان سود کمتر: درست است که این صندوق ها ریسک پایینی دارند اما دقیقا به همین خاطر، بازده آن‌ها هم پایین‌تر است. حتی در صندوق های جسورانه هم نمی‌توان انتظار داشت که همیشه سودهای فراوان نصیب‌تان شود. آن روی این سکه ضرر و زیان است.

بهترین منبع بررسی وضعیت صندوق های سرمایه گذاری

اگر حالا که با این صندوق ها آشنا شده‌اید، دوست دارید اطلاعات بیشتری را در مورد آن‌ها به دست بیاورید، سایت مرکز پردازش اطلاعات مالی ایران یا همان فیپیران می‌تواند بسیار کمک‌کننده باشد. در این سایت می‌توانید به کمک فیلترهای موجود، نوع صندوق موردنظر را انتخاب کنید و اطلاعاتی نظیر دوره تقسیم سود، کل ارزش خالص دارایی‌ها، قیمت صدور و ابطال و بازدهی سالانه آن‌ها را بررسی کنید. در تصویر زیر می‌توانید نمایی از نقشه انواع صندوق های سرمایه گذاری در بورس ایران را مشاهده کنید که در سایت فیپیران در دسترس است. هر کدام از این صندوق‌ها به صورت جداگانه در این سایت قابل بررسی هستند.

بهترین صندوق سرمایه گذاری در بورس کدام است؟

پاسخ این سوال را با نگاهی به خطوط بالا پیدا خواهید کرد. تمام این صندوق ها می‌توانند جزو بهترین گزینه‌های سرمایه گذاری باشند. این به شما بستگی دارد که چه شخصیتی دارید و سطح دانش بورسی‌تان چقدر است. اگر ریسک‌پذیر نیستید قطعا سرمایه گذاری در صندوقی با استراتژی تهاجمی به نفع‌تان نخواهد بود. آیا تحمل دارید که پای ریسک بالای این صندوق بنشینید؟ عکس این قضیه هم برقرار است. به علاوه باید دو مفهوم ترس و طمع را هم در نظر بگیرید که معمولا باعث می‌شود افراد فارغ از شخصیت خود، تصمیماتی بگیرند که همه از سر احساسات است.

فارغ از اینکه در کدام صندوق سرمایه گذاری می‌کنید، باید یادتان باشد که چشم و گوش بسته سراغ سرمایه گذاری نروید. اگر صندوقی طی ماه گذشته بازدهی عالی داشته است، تضمینی وجود ندارد که این ماه هم همان بازده عالی را کسب کند. برای پرهیز از افتادن در دام چنین مصایبی، باید مواردی را بررسی کنید. باید بدانید مدیران صندوق چه کسانی هستند و چه پیشینه‌ای از آنان در دسترس است. صندوق‌ها وب‌سایت اختصاصی هم دارند. با مراجعه به این سایت‌ها از سیر تا پیاز صندوق را مطالعه و بررسی کنید. هم‌چنین مطالعه اساسنامه صندوق نیز مسئله‌ی مهم دیگری است که معمولا از قلم می‌افتد. در نتیجه می‌توانید بهترین صندوق سرمایه گذاری را انتخاب و در آن سرمایه گذاری کنید.

جمع بندی

سرمایه گذاری غیرمستقیم هم طرفداران خود را دارد. این شیوه سرمایه گذاری مخصوص افرادی است که زمان و دانش کافی را برای سرمایه گذاری مستقیم ندارند. صندوق های سرمایه گذاری از جمله ابزارهای سرمایه گذاری غیرمستقیم به شمار می‌روند که می‌توانند به شما کمک کنند تا از یک مدیریت منسجم و حرفه‌ای بهره‌مند شوید. این صندوق ها سرمایه سهامداران را جمع می‌کنند و در دارایی‌های مختلفی سرمایه گذاری می‌کنند. ترکیب هر صندوق با توجه به نوع آن مشخص می‌شود که مبنای آن میزان ریسک و بازده صندوق است. پس فارغ از اینکه ریسک‌پذیر هستید یا نه، می‌توانید یکی از انواع این صندوق ها را انتخاب کنید.

سوالات متداول با پاسخ های کوتاه