اروپا چگونه از انرژی روسیه بی‌نیاز شد؟ | قسمت اول
اروپا با استفاده از رویکرد‌های سریعی موفق شد تا به سوخت فسیلی روسیه پشت کرده و منبع درآمد مالی این کشور برای تامین بودجه مورد نیاز برای جنگ را فلج کند. اروپا چگونه توانست به این سرعت و با این کنترل، خود را از انرژی روسیه بی‌نیاز کند و معادلات جنگ روسیه و اوکراین را تغییر دهد؟ در این مطلب از توان تحلیل، مصاحبه‌ای میان تولیدکننده کمپانی Zero، جناب اسکار بوید (Oscar Boyd)، و گزارشگران بلومبرگ (Bloomberg)، ویل متیس (Will Mathis) و آکشات راتهی (Akshat Rathi) ترجمه است که موضوع اصلی آن سوخت فسیلی روسیه و چگونگی پشت‌کردن اروپا به آن و خودکفا شدن این ناحیه جغرافیایی در عرصه تولید انرژی است.
هنگامی که روسیه در طول سال گذشته به اوکراین حمله کرد، انتظار داشت تا طی حمله‌ای غافلگیر‌کننده و در طول سه روز پیروز جنگ باشد. این در حالی بود که تهاجم روسیه به اوکراین به نبردی طولانی مبدل شد و تاثیرات بسیار گسترده‌ای را به همراه داشت. با وجود اعزام تانک‌ها و میلیارد‌ها دلار کمک مالی برای اوکراین توسط اروپا، اقدام دیگری از سوی این قاره در جایگاه بزرگ‌ترین تاثیر اروپا در این جنگ شناخته می‌شود. اروپا با استفاده از رویکرد‌های سریعی موفق شد تا به سوخت فسیلی روسیه پشت کرده و منبع درآمد مالی این کشور برای تامین بودجه مورد نیاز برای جنگ را فلج کند.
در قسمت ۲۸ مجموعه مصاحبات Zero، اسکار بوید در مصاحبه‌ای با گزارشگران اخبار بلومبرگ، ویل متیس و آکشات راتهی شرکت کرد تا شیوه مدیریت این رویداد توسط اروپا را مورد بررسی قرار دهد. این رویداد پیامد‌های زیادی را در راستای دست یافتن این قاره به اهداف اقلیمی خود به همراه خواهد داشت.
مطلب پیش رو، مقاله‌ای از پادکست مصاحبه حول محور مبحث تامین انرژی مورد نیاز اروپا و پشت کردن این قاره به سوخت فسیلی روسیه بوده و ممکن است تفاوت‌های اندکی میان متن مقاله با پادکست اصلی وجود داشته باشد.
آکشات راتهی ۰:۰۰
به زیرو (Zero) خوش آمدید. من آکشات راتهی هستم. مبحث این هفته ما: «یک سال پس از جنگ، خیانت به روسیه و عرصه جدید انرژی اروپا» است.
آکشات راتهی ۰:۱۹
در همین روز‌ها در سال گذشته، روسیه با تجهیزات کاملی به روسیه حمله کرد. نبردی که روسیه امیدوار بود تا به سرعت و نفع خود به پایان برسد. اما نبردی که به پیش‌بینی روسیه تنها سه روز به طول می‌انجامید به یک جنگ زمینی طولانی مبدل شد و دنیایی که به تازگی از هممه‌گیری کووید ۱۹ بهبود یافته بود را به لرزه درآورد. پیامد‌های این نبرد تا حد غیرقابل باوری گسترده و فراگیر بودند و حتی سیستم تامین تغذیه، زنجیره‌های تامین، حیطه ژئوپولتیک (سیاست‌های منطقه‌ای) و اقتصاد جهانی را نیز دچار اختلال کرد. من و ویل متیس ،که یکی از گزارشگران حیطه انرژی در بلومبرگ است، در طول یک سال گذشته به بررسی یکی از همین اختلالات با عنوان « شیوه تغییر عرصه تامین انرژی اروپا به واسطه جنگ اوکراین» پرداختیم. تغییرات این حوزه بسیار چشمگیر بودند و پیامد‌های سریع و بلند مدتی را در مقیاس گسترده برای اهداف اقلیمی ناحیه یورو به همراه داشت. در قسمت امروز مجموعه مصاحبه‌های زیرو تغییر روند می‌دهیم و تولیدکننده کمپانی زیرو، اسکار بوید، از من و ویل سوال خواهد پرسید. آیا تلاش‌ها در راستای پشت کردن به سوخت فسیلی روسیه، تغییر رویه در عرصه تولید انرژی را تسریع می‌کند؟ یا این‌که آیا هزینه‌های هنگفت پرداخت شده برای تامین امنیت حوزه انرژی مسیر را برای دست یافتن اروپا به اهداف بزرگ خود سخت‌تر می‌کند؟
اسکار بوید ۱:۲۹
در طول ۱۲ ماه گذشته، تغییرات فوق‌العاده‌ای در زمینه تامین منابع انرژی اروپا پدید آمد، تغییراتی که هر دو نفر ویل و آکشات از زمان آغاز نبرد روسیه و اوکراین مشغول نوشتن در مورد آن بوده‌اند. و البته این موضوعی است که شما در مقاله تازه منتشر شده خود در طول چند روز گذشته آن را جمعی‌بندی کرده و نظرتان را در مورد تاثیرات این جنگ بر روی منابع انرژی اروپا نوشته‌اید. طی این رویداد‌ها به چه نتایجی دست یافتید؟
آکشات راتهی ۱:۴۸
در طول سال گذشته، تیتر داغ تمامی محافل و مقالات به تلاش‌های متعدد اروپا برای کمک به اوکراین به منظور دست و پنجه نرم کردن با این جنگ اختصاص یافته بود. کمک‌های زیادی در زمینه منابع نظامی از سوی اروپا به اوکراین داده شد و نشست‌های بی‌شماری به منظور مقابله با تهدید روسیه و اجتناب از گسترش این تهدید به کشورهای دیگر برگزار شد. موضوعی که حداقل از این نقطه نظر مورد بحث قرار نگرفته بود، سرعت اروپا در مسیر دور شدن از سوخت‌های فسیلی روسیه بود. این در واقع اقدامی برای فلج کردن یکی از بزرگ‌ترین منابع تامین بودجه جنگ پوتین (Putin) بود.
اسکار بوید ۲:۱۸
در صورت امکان این موضوع را با آمار و ارقام ریاضی برای من بیان کنید. هنگامی که از بی‌سابقه بودن اقدامات اروپا و سرعت فاصله‌گیری این قاره از منابع سوخت فسیلی روسیه و متوقف کردن فرایند تامین مالی ماشین جنگی روسیه صحبت می‌کنید، منظور دقیق شما چیست و این موضوع چه مفهوم دارد؟
ویل متیس ۲:۲۷
خب، بدیهیست که روسیه منبع عظیمی از مخازن طبیعی حاشیه مرز اروپا محسوب می‌شود. و البته پیش از آغاز این جنگ، اروپا به صورت روزانه به میزان تقریبی یک میلیارد دلار برای تامین منابع گاز، نفت و زغال سنگ وارداتی خود از روسیه هزینه می‌کرد. این در حالیست که امروزه با اعمال تحریم منابع روسیه از سوی اروپا و حتی ممنوعیت واردات برخی دیگر از سوخت‌های این کشور، میزان واردات سوخت میلیارد دلاری اروپا به مقدار بسیار اندکی تقلیل پیدا کرده است. طی این رویداد‌ها میزان واردات نفت، نفت خام، زغال سنگ و گاز به اروپا تا حد زیادی کاهش پیدا کرد (البته به صفر نرسید) و حتی به صفر نزدیک شد و وارد محدوده‌ای شد که در طول یک سال گذشته خیلی از افراد حتی قادر به حدس زدن آن نیز نبودند.
آکشات راتهی ۲:۵۹
حتی مقامات رسمی اروپا نیز طی این مجموعه اتفاقات شگفت‌زده شده بودند. رئیس کمیسیون اروپا، اورسولا فون در لین (Ursula von der Leyen، در اوایل این ماه اظهار داشت:
اورسولا فون در لین ۳:۰۶
در ابتدا ما در حال بحث در اینباره بودیم که آیا قادر به انجام این کار تا سال ۲۰۲۷ خواهیم بود یا خیر. خب، نتیجه بر این شد که در حال حاضر ما به صورت کامل از سوخت فسیلی روسیه مستقل شده‌ایم. این رویه بسیار سریع‌تر از چیزی که ما انتظار داشتیم اتفاق افتاد و این رویداد بسیار خوبی است.
اسکار بوید ۳:۲۲
مرا به همین زمان در یک ساله گذشته برگردانید، هنگامی که شما برای اولین بار در مورد این موضوع گزارش تهیه می‌کردید. چرا موضوع استقلال یافتن اروپا از منابع انرژی روسیه در آن زمان تا این حد مهم بود؟
آکشات راتهی ۳:۳۱
موضوع این نبود که اروپا روزانه یک میلیارد دلار به روسیه پرداخت می‌کرد و در نهایت ماشین نظامی روسیه به حرکت درآمد، بلکه موضوع اصلی بر سر مالکیت روسیه بر روی این منابع بود. و البته خطر استفاده روسیه از سوخت خود به عنوان سلاح نیز وجود داشت. بدین صورت که اگر روسیه منابع زغال سنگ و گاز را قطع می‌کرد، اقتصاد اروپا و مردمش به زانو درمی‌آمدند.
ویل متیس ۳:۵۴
دلیل خوبی هم برای این طرز فکر وجود داشت زیرا پیش از حمله به اوکراین، روسیه تا حد زیادی صادرات منابع گاز طبیعی خود را محدود کرده بود و قیمت‌ها در اروپا در حال افزایش بودند. در اواخر سال ۲۰۲۱ و اوایل ۲۰۲۲، مردم دلیل این اقدامات پوتین را متوجه نمی‌شدند. اما به محض آغاز جنگ، قصد روسیه برای استفاده از منابع انرژی خود به عنوان اهرم قدرت در برابر اروپا بر همگان فاش شد.
اسکار بوید ۴:۱۷
صحیح است. بنابراین، سیاستمداران سراسر اروپا متوجه شدند که این یک رابطه بسیار ناپایدار از جانب روسیه است و نیاز به تغییرات بسیار سریع دارد. اگر به اوایل ماه فوریه سال ۲۰۲۲ (اواسط بهمن ماه ۱۴۰۰) و پیش از شروع جنگ بازگردیم، چند درصد از ذخایر انرژی اروپا از جانب روسیه تامین می‌شد؟
آکشات راتهی ۴:۳۳
شاید از شنیدن درصد‌ها شگفت‌زده شوید. اروپا یک قاره متکی به ذخایر انرژی است. حدود ۶۰ درصد از انرژی مصرفی این قاره در آن زمان از سوخت‌های فسیلی وارداتی تامین می‌شد. ۴۵ درصد از منابع وارداتی به واسطه گاز، ۲۷ درصد از نفت و ۴۶ درصد از زغال سنگ روسیه تامین می‌شد.
ویل متیس ۴:۵۵
کشورهای مختلف به میزان متفاوتی در معرض سوخت‌های فسیلی روسیه قرار دارند. به عنوان مثال، آلمان وابستگی زیادی در این زمینه به روسیه داشته و بیش از نیمی از گاز خود را این این کشور تامین می‌کند. ایتالیا نیز به عنوان یکی دیگر از اقتصاد‌های بزرگ اروپا، حدود ۴۰ درصد از منابع گاز خود را از روسیه تامین می‌کند. ناحیه بالتیک که درست در مرز‌های روسیه واقع شده است، سه چهارم گاز مورد نیاز خود در سال ۲۰۲۱ را از این کشور تامین می‌کرد.
اسکار بوید ۵:۱۸
چه اتفاقی افتاد که اروپا تا این حد به سوخت‌های فسیلی روسیه وابسته شد؟ دلیل شما برای این موضوع، نزدیک بودن کشورهای اروپایی به روسیه بود. اما توسعه یافتن این وابستگی به چه صورتی شکل گرفت؟
ویل متیس ۵:۲۸
بیان میزان اهمیت مجاورت با کشوری که چنین حجم منابعی دارد در کلام نمی‌گنجد، به ویژه هنگامی که بحث از گاز به میان می‌آید. در حالی که وقتی بحث از نفت به میان باشد، می‌توانید از هر جایی از جهان، نفت مورد نیاز خود را خریداری کرده، آن را در یک کشتی قرار داده و به هر جایی که می‌خواهید ارسال کنید. اما این در رابطه با گاز موضوع بسیار دشوار و گران قیمتی است. در صورتی که بتوانید گاز مورد نیاز خود را از منطقه نزدیکی تهیه کنید، هزینه ارسال آن بسیار ارزان قیمت‌تر خواهد بود. بنابراین، رشد اقتصادی اروپا و قابلیت آنها برای تامین بودجه تغییر رویه دادن و روی آوردن به منابع پاک‌تر و امکان استفاده از انرژی بسیار ارزان قیمت به جای وابستگی به روسیه، موضوع پیش‌بینی شده‌ای بود.
آکشات راتهی ۵:۵۹
برخی از این رویداد‌های در دهه‌ها قبل ریشه دارد. در طول جنگ سرد، اقداماتی برای اعمال فشار و جذایی انداختن میان اتحاد جماهیر شوروی و متحدان غربی صورت گرفت. این در حالی بود که پس از سقوط اتحاد جماهیر شوروی، آلمان و کل اروپا بر این باور بودند که ایجاد ارتباط اقتصادی وابسته به واردات سوخت فسیلی از روسیه راهی برای حفظ صلح خواهد بود، که البته در طول ۱۲ ماه گذشته به همگان ثابت شد که این طرز فکر اشتباهی است.
اسکار بوید ۶:۲۰
کمی بیشتر در مورد روی آوردن به عناصر سبز (منابع تولید انرژی پاک) به من بگویید. چرا برنامه‌های اروپا برای روی آوردن به سوخت سبز به استقلال یافتن از وابستگی به سوخت فسیلی روسیه منجر شد؟
آکشات راتهی ۶:۳۷
زغال سنگ در جایگاه بزرگ‌ترین آلاینده از میان سوخت‌های فسیلی قرار دارد و اروپا از زمان انقلاب صنعتی تا به امروز به میزان زیادی از این سوخت را مصرف کرده است. گاز نیز با تولید حدود نیمی از گاز‌های گلخانه‌ای، میزان انرژی برابری را در مقایسه با زغال سنگ تولید کرده است. بنابراین می‌توان گاز را به دید پلی میان زغال سنگ کثیف و انرژی پاک در نظر گرفت. با توجه به ارزان قیمت بودن گاز، و البته فراهم بودن امکان منتقل کردن آن از طریق لوله‌های انتقال گاز در نزدیکی اروپا، به عقیده ناحیه یورو این بهترین راه برای تسریع روند کاهش انتشار گاز‌های گلخانه‌ای و یافتن مسیر روی آوردن به انرژی پاک به نظر می‌رسید.
ویل متیس ۷:۱۱
شایان ذکر است که گاز در کنار برخی از منابع تجدیدپذیر، به ویژه باد، عملکرد خوبی دارد. کشور‌هایی نظیر آلمان و انگلیس نیز به صورت قابل توجهی در تلاش برای کاهش میزان انتشار گاز‌های گلخانه‌ای هستند. بنابراین هنگامی که شدت وزش باد به صورت ناگهانی کم می‌شود و ققصد دارید تا به همان مقدار برق تولید کنید، می‌تواند به سرعت میزان سوخت گاز را افزایش بدهید تا به میزان تولید برق مطلوب خود دست پیدا کنید. علاوه بر این، با توجه به تولید برق بیشتر به واسطه باد می‌توان مقدار تولید گاز‌های گلخانه‌ای را نیز کاهش داد.
اسکار بوید ۷:۳۶
یکی دیگر از نقاط عطف ماجرا در این حیطه، زلزله توهوکو (Tohoku) در سال ۲۰۱۱ و سونامی شمال شرقی ژاپن و ذوب شدن نیروگاه هسته‌ای فوکوشیما دایچی (Fukushima Daiichi) بود. این فاجعه موجب تغییر رویه کامل آلمان نسبت به ترکیبات انرژی، و به ویژه در زمینه هسته‌ای شد و حتی وابستگی این کشور به گاز‌های روسیه افزایش پیدا کرد، درست است؟
آکشات راتهی ۷:۵۳
فرانسه بزرگ‌ترین قدرت هسته‌ای اروپا محسوب می‌شود و به هیچ عنوان در رابطه با بهره‌گیری از این منبع انرژی دچار تردید و تزلزل نشده است. این در حالیست که آلمان در مورد استفاده از انرژی هسته دچار تردید زیادی شد و این بدان معناست که برای جایگزین کردن این منبع انرژی، از زغال سنگ بیشتری که در نواحی نزدیک خود یافت می‌کرد بهره می‌گرفت و این کثیف‌ترین نوع زغال سنگی بود که می‌توان یافت. از آنجایی که آلمان قصد داشت تا اهداف سازگار با محیط زیست بیشتری را دنبال کند، لازم بود تا استفاده از زغال سنگ را متوقف کند اما به نظر شما چه کاری در این راستا انجام داد؟ لوله‌های انتقال گاز به روسیه را ساخت.
اسکار بوید ۸:۲۱
به ۲۴ فوریه ۲۰۲۲ می‌رسیم. در این تاریخ روسیه حمله تمام عیاری را به سمت اوکراین آغاز می‌کند، با بررسی عکس‌های منتشر شده از جنگ اوکراین می‌توان مشاهده کرد که شهر‌های این کشور به ویرانه تبدیل شده‌اند. در این هنگام بود که رهبران اروپایی متوجه شدند که باید به سرعت از منابع انرژی روسیه فاصله بگیرند. من اینطور تصور می‌کنم که این درست همان نقطه‌ای است که رهبران اروپایی دچار وحشت شده‌اند. چه گزینه‌ای در این راستا در برابر کشورهای اروپایی قرار داشت؟
ویل متیس ۸:۴۰
البته که وحشت‌زده شده بودند. زیرا نه تنها شاهد قطع شدن محتمل منابع انرژی خود بودند، بلکه با نیم‌نگاهی به بازار شاهد افزایش قیمت انرژی تا سطحی بودند که تا پیش از این غیرقابل تصور بود. طی این رویداد شاهد افزایش دو و چهار برابری قیمت انرژی بودیم که به نظر بسیار عادی به نظر می‌رسید و البته مبلغ بالایی نیز محسوب می‌شد. ما به صورت بنیادی تمام منابع انرژی که اروپا به واسطه آنها به روسیه وابسته بود را مورد بررسی قرار دادیم. سپس تمامی گزینه‌های جایگزین نفت، گاز و زغال سنگ روسیه را مورد ارزیابی قرار دادیم. اما بهترین راهکار چه چیزی بود؟ و چگونه اروپا می‌توانست این جایگزین‌ها را به صورت گستره مورد استفاده قرار دهد؟ یکی از رویکرد‌هایی که خیلی سریع پیش روی اروپا ظاهر شد و کارکرد خوبی با بلندپروازی‌های روی آوردن به انرژی سبز اروپا داشت، جایگزین کردن سوخت فسیلی روسیه با باد و انرژی و باتری‌های خورشیدی بود. این راهکار خوبی به نظر می‌رسید اما بسیار زمانبر بود. اگر اروپا می‌خواست که به میزان انرژی کافی برای زمستان دسترسی داشته و گرمای مورد نیاز مردم خود را تامین کرده و چراغ منازل آنها را روشن نگه دارد، باد و انرژی خورشیدی در کوتاه مدت قادر به پوشش‌دهی تمام این اهداف نبودند.
اسکار بوید ۹:۴۲
پس با وجود تمام بلند پروازی‌های اروپا نسبت به منابع تجدیدپذیر، هنوز هم به سوخت‌های فسیلی وابسته بودند. پس سوال مهم اینجا بود که چگونه سوخت فسیلی را با منابع انرژی دیگری جایگزین کنیم؟
آکشات راتهی ۹:۴۹
بدون شک همینطور است. این همان نقطه‌ای است که باید نگاه متفاوتی به هر یک از سوخت‌های فسیلی داشته باشید. امروزه حمل و نقل زغال سنگ به آسانی انجام می‌شود و اگر اروپا نمی‌خواست زغال سنگ مورد نیاز خود را از روسیه تهیه کند، یا باید به آمریکا و یا حتی استرالیا روی می‌آورد.
اسکار بوید ۱۰:۰۵
اما فاصله این مناطق تا اروپا خیلی زیاد است.
آکشات راتهی ۱۰:۰۶
این مناطق منابع زغال سنگ فراوانی دارند اما از اروپا دور هستند. از سوی دیگر، نفت در بازار جهانی قرار داشت که قابل انتقال بود اما از نظر سیاسی، دشواری بیشتری را به همراه داشت زیرا بزرگ‌ترین تامین‌کننده نفت جهان اپک پلاس (OPEC +) است که کشورهای خاورمیانه و روسیه را شامل می‌شود. این کشور‌ها در مورد میزان عرضه نفت در بازار با یکدیگر توافق کرده‌اند. بنابراین، اگر قدرت‌های غربی ناگهان به نفت بیشتری نیاز داشته باشند قصد تامین نیاز خود از روسیه را نداشته باشند، باید دست به دامن دشمنان دیرینه خود یعنی ایران و ونزوئلا شوند. این از نظر سیاسی درست به نظر نمی‌رسید اما فضا برای افزایش میزان عرضه از جانب این کشور‌ها وجود داشت. تامین گاز مورد نیاز نیز به مراتب دشوار‌تر بود. در طول چند دهه گذشته موفق به حمل و نقل گاز با کشتی شده‌ایم. این در حالیست که چنین فرایندی بسیار هزینه‌بر بوده و زیرساخت کافی برای تامین گاز مورد نیاز در کوتاه مدت وجود نداشت.
اسکار بوید ۱۰:۴۸
بنابر تمام این مسائل اروپا چه تصمیمی گرفت؟
ویل متیس ۱۰:۵۰
خب، رویکرد‌های متفاوتی برای هر یک از سوخت‌های فسیلی در مقابل اروپا قرار داشت و کشورهای مختلف نیز برنامه‌های به نسبت مختلفی برای منابع سوخت فسیلی خود داشتند. اما بزرگ‌ترین چالش پیش رو همچنان تامین گاز مورد نیاز بود. البته لازم به ذکر است که تامین گاز در جایگاه اضطراری‌ترین تصمیم پیش روی اروپا نیز قرار داشت زیرا نه تنها این قاره قصد داشت تا منابع گاز وارداتی از روسیه را قطع کند، بلکه روسیه نیز تصمیم داشت تا روند صادرات منابع به اروپا را متوقف کند.
گزارشگر اخبار ۱۱:۱۰
به گفته گازپروم (Gazprom)، تامین‌کننده انرژی دولتی روسیه، این کشور جریان انتقال گاز به آلمان از طریق لوله‌کشی اختصاصی را حفظ می‌کند.
گزارشگر اخبار ۱۱:۱۸
رهبران اروپایی اقدام روسیه برای توقف عرضه گاز به لهستان و بلغارستان، به دلیل عدم پرداخت کافی روبل توسط این کشور‌ها، را یک تصمیم تهاجمی قلمداد می‌کنند.
ویل متیس ۱۱:۲۵
بنابراین آنها هیچ انتخابی جز این‌که با سرعت هرچه تمام‌تر به سوی استفاده از گاز حرکت کنند را در مقابل اروپایی‌ها قرار ندادند. اروپایی‌ها نیز تمام تلاش خود را به منظور یافتن جایگزین‌های مناسب سوخت فسیلی کثیف به کار بردند. ناحیه یورو تلاش کرد تا گاز بیشتری را از آفریقای شمالی وارد کند، و میزان گاز بیشتری نیز از نروژ دریافت کردند، که پس از روسیه، بزرگ‌ترین تولیدکننده گاز در اروپاست. علاوه بر این، میزان گاز بیشتری نیز از جانب انگلیس تامین شد. تاکنون بزرگ‌ترین منبع جایگزین ذخایر انرژی، گاز مایع طبیعی (LNG) بوده است، یعنی نوعی از گاز که تا دمای بسیار پایینی سرد شده، سپس در درون کشتی‌های عجیبی قرار داده شده و سپس به سراسر دنیا منتقل می‌شود. اکثر ذخایر LNG از جانب آمریکا، که ذخایر نامحدودی از گاز را در اختیار دارد، و البته قطر تامین می‌شود. بنابراین اروپایی‌ها به آمریکا رفتند و هرقدر از مبلغ مورد نیاز را پرداخت کرده به همان میزان از گاز مایع طبیعی موجود را دریافت کردند. جالب اینجاست که از خوش اقبالی اروپا، مقدار LNG بسیار بیشتری نسبت به میزان عادی رایج موجود بود. به صورت عادی، بزرگ‌ترین خریدار گاز مایع طبیعی چین است. از آنجایی که با توجه به شیوع کرونا در طول سال گذشته شاهد سقوط اقتصاد چین بودیم، مقدار بسیار زیادی از ذخایر این گاز در دسترس اروپایی‌ها قرار گرفت تا نیاز‌های خود را برطرف کرده و حتی ذخایر خود را نیز پر کنند.
آکشات راتهی ۱۲:۳۶
اما خالی از لطف نیست که کمی در مورد کشتی‌های عجیب و غریب حمل گاز مایع طبیعی صحبت کنیم. این کشتی‌ها شبیه اجسام پیازی شکلی‌اند که در اقیانوس شناور هستند. اما دلیل خوبی برای طراحی شکل این کشتی‌ها وجود دارد، اینطور به نظر نمی‌رسد؟ این کشتی‌ها در واقع تعداد زیادی از تانکر‌های کروی شکل هستند که به دلیل کمتر بودن میزان حاشیه شکل کره، خطای محاسباتی کمتری داشته و از توانایی نگهداری از گاز پرفشاری که به مایع تبدیل شده برخوردار است. و البته لازم به ذکر است که به میزان زمان بیشتری نیز می‌توانیم گاز مایع طبیعی را در این تانکر‌ها نگهداری کنیم. اما فرضیه‌های فیزیک چه می‌شود دوستان؟
اسکار بوید ۱۳:۰۶
با توجه به حقایق مربوط به LNG، لازم است تا تصاویری از این کشتی‌ها را در بخش یادداشت‌های مربوط به این برنامه قرار دهیم. اما آیا در هنگام آغاز روند رفع مشکلات مربوط به گاز اتحادیه اروپا، استراتژی استفاده از گاز مایع طبیعی یک رویکرد یکپارچه و منسجم بود؟ این رویکرد نشان می‌داد که تمام کشورهای عضو این اتحادیه می‌توانند به میزان دلخواه خود به منابع گاز مورد نیاز دسترسی داشته و بهای گاز مورد نظر خود را نیز پرداخت کنند.
ویل متیس ۱۳:۲۵
بله و البته آنها دست به انجام کار‌هایی زدند که پیش از این هرگز انجام نمی‌دادند. آلمان تا حد زیادی به گاز روسیه وابسته بود و هیچ یک از امکانات مورد نیاز برای واردات LNG را در اختیار نداشت. بنابراین، گاز مایع طبیعی را به صورت غیرمستقیم از سایر کشور‌هایی که ذخایر و امکانات مورد نیاز برای واردات آن به شبکه‌های گاز را داشتند خریداری کردند. البته لازم به ذکر است که آلمانی‌ها برای تسریع روند واردات پایانه‌های LNG، بسیاری از قوانین زیست محیطی خود را زیر پا گذاشتند. قوانین آلمان به صورت شناخته شده و بدنامی محدود‌کننده هستند و پیاده‌سازی پروژه‌های مختلف در این کشور بسیار زمانبر خواهد بود. اما اتفاقی که در طول سال گذشته در آلمان رخ داد بدین صورت بود که «تمام این قوانین را فراموش کنید، ما به این ذخایر و همین حالا احتیاج داریم».
آکشات راتهی ۱۴:۰۳
و البته انتظار می‌رود که این دیپلماسی جنبه‌ها و اثرات منفی هم داشته باشد اینطور نیست؟ کشور‌هایی مثل پاکستان، نیروگاه‌های گازی ساخته بودند که این نیروگاه‌ها همواره به LNG با قیمت مشخص وابسته بودند. با توجه به خرید گسترده اروپا و قیمت‌گذاری مجدد گاز مایع طبیعی، پاکستان قادر به خریداری میزان گاز کافی برای تامین این نیروگاه‌ها نبود و در نتیجه، بسیاری از آنها از کار افتاده و خاموش شدند. بنابراین، در نهایت شامل تامین انرژی مورد نیاز اروپا و فرار از خاموشی بودیم. این در حالی بود که در سایر کشور‌ها اینطور نبود و خاموشی‌های متعددی در آنها رخ می‌داد. از جمله یکی از این کشور‌ها به بنگلادش می‌توان اشاره کرد.
اسکار بوید ۱۴:۲۶
پس اگر تامین گاز، یکی از سخت‌ترین راه‌ها برای تامین انرژی است، در رابطه با زغال سنگ و نفت چه سیاستی را در پیش گرفتند؟
آکشات راتهی ۱۴:۳۲
در رابطه با نفت و با توجه به ماهیت سیاسی این کالا، هدفی تعیین شد که در طول چند ماه آتی منقضی می‌شد. بنابراین با فرا رسیدن دسامبر ۲۰۲۲، تمامی واردات نفت خام از روسیه تحریم شد تا پالایشگاه‌ها و کشور‌ها متوجه شوند که باقی‌مانده ذخایر روسیه توسط کدام کشور‌ها دریافت می‌شود. با توجه به نتایج حاصل شده، مشخص شد که بخشی از این ذخایر از جانب هند وارد می‌شده و پس از تحریم واردات نفت روسیه توسط اروپا، هند میزان بیشتری از نفت خام روسیه را وارد کرد. هند ظرفیت پالایشگاهی بالایی دارد، بنابراین نفت خام ارزان قیمت روسیه را وارد کرده، آن را تصفیه کرد و به اروپا صادر کرد.
اسکار بوید ۱۵:۰۹
و ما این اقدام را واردات نفت از روسیه محسوب نمی‌کنیم؟
آکشات راتهی ۱۵:۱۰
درست است. این در واقع همان رویکردی است که اروپا به منظور مدیریت قیمت بنزین و گازوئیل خود در پیش گرفته است. اما در رابطه با زغال سنگ، با توجه به فراهم بودن امکان واردات این سوخت فسیلی از کشورهای دیگر، مقدار زغال سنگ مازاد مورد نیاز اروپا از جانب آمریکا، کلمبیا و آفریقای جنوبی تامین می‌شد. و البته از یاد نبریم که در طول این زمان شاهد سوختن مقدار زغال سنگ بیشتری نسبت به حد عادی بودیم، زیرا گاز آنقدر گران بود که برخی از نیروگاه‌هایی که قرار بود از رده خارج شده و در اصطلاح بازنشسته شوند، متوقف شده و برخی از نیروگاه‌هایی که زغال سنگ کمی مصرف می‌کردند، به استفاده از زغال سنگ بیشتری روی آوردند. میزان زغال سنگ سوزانده شده در طول سال گذشته رشد ۷ درصدی داشته است.
اسکار بوید ۱۵:۴۵
بنابراین، میزان زغال سنگ مصرفی افزایش پیدا کرد؟
آکشات راتهی ۱۵:۴۷
بله. بنابراین، تنها شاهد جایگزین شدن واردات گاز از روسیه نبودیم، بلکه میزان زغال سنگ بیشتری نیز در طول سال گذشته سوزانده شد.
