اروپا به دنبال تامین گاز از الجزایر است/ فرصت طلایی الجزایر برای افزایش صادرات گاز

از آنجایی که اروپا به دنبال کاهش وابستگی به گاز روسیه است، درصدد است تا گاز مورد نیاز را الجزایر تامین کند. سفر سران ایتالیا و آمریکا نیز روزنه امیدی برای این کشور است تا بتواند از این فرصت طلایی استفاده کند.

به گزارش توان تحلیل، به نقل از فایننشال تایمز، در حالی که اروپا در تلاش است تا وابستگی خود به روسیه را کاهش دهد، به دنبال منبعی برای تامین گاز مورد نیاز خود می‌گردد؛ این می‌تواند فرصت طلایی برای الجزایر باشد تا در کنار افزایش تولید نفت و گاز، سهم بیشتری از بازار صادرات گاز را به خود اختصاص دهد.

ماریو دراگی، نخست وزیر ایتالیا و آنتونی بلینکن، وزیر امور خارجه ایالات متحده آمریکا در هفته‌های گذشته به الجزایر سفر کردند تا در مورد بحران انرژی و کاهش وابستگی به گاز روسیه، با مقامات این کشور گفت‌و‌گو کنند.

بازدید این سران از کشور شمالی آفریقا که صادرکننده هیدروکربن نیز است، و افزایش قیمت نفت و گاز و بحران انرژی، سبب آرامش خاطری برای این کشور شده که از سال ۲۰۱۴ از ذخایر ارزی خود استفاده می‌کند.

الجزایر؛ سومین تامین‌کننده گاز طبیعی اروپا

به باور کارشناسان انرژی، الجزایر که سومین تامین‌کننده گاز طبیعی اروپا با حدود ۸ درصد سهم بازار است، گاز اضافی کافی برای عرضه سریع در اختیار ندارد.

کارشناسان عقیده دارند که کمبود سرمایه‌گذاری‌های طولانی مدت خارجی در بخش هیدروکربن الجزایر سبب شده تا از ظرفیت هیدروکربن این کشور، چیز زیادی باقی نماند و با محدودیت منابع مواجه شود. برخی نیز باور دارند که سیاست‌های این کشور در مورد هیدروکربن که بزرگ‌ترین منبع درآمد خارجی کشور است، بحث و مناقشه‌هایی را در میان احزاب مختلف سیاسی ایجاد کرده است که منجر به تغییر مکرر قوانین شده است.

شرکت‌های انی (Eni)، توتال (Total) و غیره با سرمایه‌گذاری‌هایی که در الجزایر انجام داده‌اند، گاز کشورهای ایتالیا، اسپانیا و پرتغال را از طریق خطوط لوله تعبیه شده، تامین می‌کنند. آنتونی اسکینر (Anthony Skinner)، مشاور ریسک اعلام کرد که الجزایر بهترین فرصت خود برای استفاده از تمامی ظرفیت‌های خود را از دست داد.

وی ادامه داد که از دست دادن این فرصت به دلیل سرمایه‌گذاری‌های کم شرکت‌های بین‌المللی طی سالیان، شرایط دشوار پرداخت پول به این کشور و بروکراسی اداری کند بود. در جدیدترین دور صدور مجوز نفت و گاز در سال ۲۰۱۴، تنها چهار بلوک از ۳۱ بلوک پیشنهادی اعطا شد.

الجزایر در کوتاه مدت چند میلیارد متر مکعب از گاز اروپا را تامین خواهد کرد

مصطفی اوکی (Mostefa Ouki)، محقق ارشد مؤسسه مطالعات انرژی آکسفورد (Oxford Institute for Energy Studies)، گفت: الجزایر در کوتاه مدت تنها می‌تواند چند میلیارد متر مکعب از گاز اروپا را تامین کند.

اوکی گفت: شاید ژئوپلیتیک جدید انرژی بتواند بازگشت مشارکت‌های بین‌المللی در بخش هیدروکربن الجزایر را امکان‌پذیر کند. اما توسعه مشترک عرضه گاز جدید فرآیندی طولانی خواهد بود و می‌تواند با برنامه‌های کربن‌زدایی اروپا ناسازگار باشد.

وی همچنین اضافه کرد که افزایش تقاضای داخلی برای گاز طبیعی بر مقادیر موجود برای صادرات فشار می‌آورد.

قرارداد سوناطراک و انی

در جریان سفر نخست وزیر ایتالیا در ۱۱ آوریل، شرکت سوناطراک و انی قراردادی را امضا کردند که بر اساس آن الجزایر به تدریج صادرات خود را افزایش خواهد داد و به ۹ میلیارد متر مکعب در سال ۲۰۲۳-۲۰۲۴ خواهد رسید. این میزان بالاتر از ۲۱ میلیارد متر مکعب فعلی است که رم خریداری می‌کند.

برخی از تحلیلگران، تشکیل شورای ملی انرژی به ریاست عبدالمجید تبون (Abdelmadjid Tebboune)، رئیس جمهور الجزایر را نشانه مثبتی برای سیاست‌های حوزه هیدروکربن باشد. هدف از ایجاد این شورا، رصد سیاست‌های هیدروکربن است.

ریکاردو فابیانی، کارشناس شمال آفریقا در مرکز پژوهشی گروه بین‌المللی بحران اعلام کرد که تشکیل این شورای می‌تواند به الجزایر کمک کند تا به جای تمرکز بر دستاوردهای فعلی، به استراتژی بلندمدت فکر کند. وی همچنین عنوان کرد که تغییر مداوم قوانین، این تصور را ایجاد کرده است که الجزایر شرایط سرمایه‌گذاری ناپایداری دارد.

درآمد ۳۵ میلیارد دلاری صادرات نفت و گاز الجزایر در سال ۲۰۲۱

بر اساس آمارهای رسمی، درآمد صادرات نفت و گاز در سال ۲۰۲۱ به ۳۵ میلیارد دلار رسید که در مقایسه با درآمد ۲۰ میلیارد دلاری سال گذشته، حاکی از افزایش شد ۱۵ میلیارد دلاری است.

به گفته اسکینر، نقدینگی اضافی به الجزایر این امکان را داده است تا برنامه‌های افزایش مالیات‌ها و اصلاحات یارانه‌ای را کنار بگذارد و برنامه‌ای با حقوق ۹۰ دلاری برای بیکاران با هدف آرامش جوانان آسیب دیده معرفی کند.

برای ده‌ها سال، معامله نانوشته‌ای زیربنای نظام سیاسی کشور بود؛ در واقع دولت در ازای پذیرش حکومت استبدادی، یارانه‌ها و مشاغل را به شهروندان ارائه می‌کرد. اما با کاهش قیمت نفت در سال ۲۰۱۴، این معامله نانوشته هم از بین رفت.

روسای جمهوری که به دنبال اصلاحات هستند

عبدالعزیز بوتفلیقه (Abdelaziz Bouteflika)، رئیس جمهور پیشین الجزایر، پس از اعتراضات گسترده ضد رژیم مردم که از فساد، کاهش سطح کیفی زندگی و حکومت استبدادی خسته شده بودند، در سال ۲۰۱۹ برکنار شد. این اعتراضات تا یک سال به طول انجامید اما درنهایت، تحت تأثیر شیوع کرونا و سرکوب دولت از بین رفت.

فابیانی در این خصوص اظهار کرد که هر رئیس جمهوری که به قدرت می‌رسد، قدرت محدودی دارد و همیشه می‌خواهند تصمیمات سخت اصلاحی را زمانی بگیرند که درآمد مردم پایین است. وی همچنین افزود: زمانی که قیمت نفت افزایش می‌یابد، اصلاحات را متوقف می‌کنند و برای به دست آوردن محبوبیت میان مردم، پول نفت را توزیع می‌کنند.

Adel Hamaizia، همکار برنامه خاورمیانه و شمال آفریقا در چتم هاوس لندن (Chatham House)، گفت: در حالی که دولت تبون برخی ابتکارات اصلاحی را برای تشویق سرمایه‌‎گذاری بخش خصوصی در بخش‌هایی مانند کشاورزی و استارت‌آپ‌ها ایجاد کرد اما هنوز هم دوگانگی‌هایی در این قضیه وجود دارد.

وی ادامه داد که رئیس جمهور الجزایر به دنبال اجرای اصلاحات است اما همچنان با اتفاقات گذشته درگیر است و بر آن‌ها تمرکز کرده است.

اصلاحات را با درآمدهای اضافی کشور انجام دهید

علی حربی، کارشناس توسعه پایدار و رئیس شرکت AHC در الجزایر نیز اعلام کرد که رشد اقتصادی، اشتغالزایی، سرمایه‌گذاری بخش خصوصی و خارجی برای بازنگری اقتصاد الجزایر مهم و ضروری است.

وی افزود: با استفاده از درآمدهای اضافی می‌توانیم اصلاحات ساختاری را انجام دهیم و انجام این تغییرات نباید معطوف به یارانه‌ها و شرکت‌های دولتی باشد. اما باید به یاد داشته باشیم که رژیم ما اقتدارگرا و نظامی است. آن‌ها تا جایی به بخش خصوصی اجازه می‌دهند و همیشه از از دست دادن کنترل می‌ترسند.