قرارداد اختیار معامله مبتنی بر قرارداد آتی زعفران نگین سررسید اردیبهشت ۱۴۰۲ از ۹ اسفند راه‌اندازی می‌شود

مدیریت بازارهای مشتقه و صندوق‌های کالایی بورس کالا از راه‌اندازی قرارداد اختیار معامله مبتنی بر قرارداد آتی زعفران نگین سررسید اردیبهشت ۱۴۰۲ از ۹ اسفند ماه خبر داد.

به گزارش توان تحلیل، به نقل از پایگاه خبری کالاخبر، مدیریت بازارهای مشتقه و صندوق‌های کالایی بورس کالا اعلام کرد: قرارداد اختیار معامله مبتنی بر قرارداد آتی زعفران نگین سررسید اردیبهشت ۱۴۰۲ از روز سه‌شنبه، ۹ اسفند ماه راه‌اندازی می‌شود و تا ۲۴ اردیبهشت ۱۴۰۲ قابل معامله خواهد بود.

قراردادهای اختیار معامله بدون حد نوسان قیمتی با دوره گشایش ۳۰ دقیقه‌ای در ابتدای جلسه معاملات آغاز و با دوره عادی معاملاتی ادامه می‌یابد.

گفتنی است که قرارداد اختیار آتی که با هدف متنوع‌سازی ابزارهای مدیریت ریسک از ۲۱ آبان راه‌اندازی شده است، تاکنون بر روی دو دارایی زعفران و صندوق طلا قابل معامله است.

مزیت مهم قراردادهای اختیار آتی

رویکرد استفاده از قراردادهای آتی به عنوان دارایی پایه از این جهت بیشتر در حوزه کالاها مورد استقبال قرار گرفته است که بازیگران اصلی بازار در واقع بازیگران آتی هستند که به منظور پوشش ریسک فعالیت‌های خود یا تعریف استراتژی‌های پیچیده و متنوع معاملاتی نیازمند قراردادهای اختیار هستند.

پیش از این ارتباط میان آتی و اختیار معامله به صورت دقیق برقرار نبود و از همین روی معامله‌گران نمی‌توانستند استراتژی‌ها را به نحو کارا میان سه بازار نقد و آتی و اختیار برقرار کنند.

با معرفی اختیار مبتنی بر آتی، رابطه اختیار معامله و آتی در سررسید به طور کامل ایجاد شده و در نتیجه چندین استراتژی جدید میان دو بازار قابل استفاده خواهد شد. همچنین تعریف اختیار معامله مبتنی بر قراردادهای آتی باعث می‌شود که خریداران اختیار به‌جای نوسان‌های قیمتی دارایی پایه کالایی، از نوسان بازار آتی دارایی پایه مذکور سود اخذ کنند.

در این روش معامله‌گران می‌توانند خود را در برابر انتظارات بازار نسبت به قیمت کالای خاص بیمه کنند؛ منظور از انتظارات بازار نسبت به قیمت دارایی خاص همان عرضه و تقاضایی است که موجب شکل‌گیری معاملات در بازار آتی می‌شود.

مزیت مهم دیگر اختیار مبتنی بر آتی این است که معامله‌گران در سررسید اختیار معامله و در صورت اعمال اختیار توسط خریدار می‌توانند تنها با داشتن وجه تضمین قرارداد آتی، اقدام به اخذ موقعیت در بازار آتی کنند و در بازار اختیار تسویه شوند.

در حالی که در روش قبلی، در صورت اعمال اختیار توسط خریدار، خریدار یا فروشنده مجبور به تامین کل ثمن معامله یا کل دارایی پایه می‌شدند. در روش جدید به منظور تسویه در بازار اختیار، مابه‌التفاوت قیمت اعمال و قیمت تسویه قرارداد آتی ضربدر اندازه قرارداد آتی از فروشندگان اختیار به خریداران آن منتقل می‌شود.

پس از تسویه در بازار اختیار، طرف‌های معامله که وجه تضمین قرارداد آتی را تأمین کرده‌اند، وارد بازار آتی می‌شوند. پس از آن یا در بازار آتی باقی می‌مانند و در سررسید آتی کالا را جابه‌جا می‌کنند یا زودتر با اخذ موقعیت معکوس از بازار خارج می‌شوند. در نتیجه برخلاف تصور که به نظر می‌رسد فرآیند تسویه پیچیده‌تر خواهد شد؛ این رویکرد جدید به شدت فرآیند تسویه در قراردادهای اختیار را تسهیل و کم‌هزینه‌تر خواهد کرد.